Job 10

ESTÁ mi alma aburrida de mi vida: Daré yo suelta á mi queja sobre mí, Hablaré con amargura de mi alma.
M' degoute ak lavi a. M' pa ka kenbe ankò. Kite m' plenn sò mwen! Kite m' di tout lapenn ki nan kè mwen!
Diré á Dios: no me condenes; Hazme entender por qué pleiteas conmigo.
M'a di Bondye: Tanpri, pa kondannen m'. Fè m' konnen poukisa ou leve dèyè m' konsa.
¿Parécete bien que oprimas, Que deseches la obra de tus manos, Y que resplandezcas sobre el consejo de los impíos?
Eske ou gen rezon pou ou fè m' tou sa w'ap fè m' lan, pou ou meprize sa ou fè ak men ou, pou ou ri lè mechan yo ap fè konfyolo yo?
¿Tienes tú ojos de carne? ¿Ves tú como ve el hombre?
Eske ou wè sa k'ap fèt sou latè tankou nou menm moun nou wè l' la?
¿Son tus días como los días del hombre, Ó tus años como los tiempos humanos,
Lavi ou pa tankou lavi pa nou. Nou gen pou nou mouri, ou menm w'ap toujou la.
Para que inquieras mi iniquidad, Y busques mi pecado,
W'ap chache dènye ti peche moun fè. Ou dèyè pou ou konnen tou sa mwen fè ki mal.
Sobre saber tú que no soy impío, Y que no hay quien de tu mano libre?
Ou konnen m' pa antò. Pa gen moun ki ka sove m' anba men ou!
Tus manos me formaron y me compusieron Todo en contorno: ¿y así me deshaces?
Se ak men ou ou te fè m'. Se avè l' ou te ban m' fòm mwen. Epi se ak menm men sa yo ou vle detwi m' ankò?
Acuérdate ahora que como á lodo me diste forma: ¿Y en polvo me has de tornar?
Chonje se ou menm ki fè m' ak labou tè wouj. Koulye a, ou pral kraze m' fè m' tounen pousyè?
¿No me fundiste como leche, Y como un queso me cuajaste?
Se ou menm ki bay papa m' fòs pou li fè m'. Ou fè m' devlope nan vant manman mwen.
Vestísteme de piel y carne, Y cubrísteme de huesos y nervios.
Ou fè tout zo ak tout venn nan kò m'. Ou kouvri yo ak vyann epi ak po.
Vida y misericordia me concediste, Y tu visitación guardó mi espíritu.
Lèfini, ou fè m' kado lavi. Ou veye avèk prekosyon pou m' pa mouri.
Y estas cosas tienes guardadas en tu corazón; Yo sé que esto está cerca de ti.
Men, ou te gen yon lòt lide dèyè tèt ou. Koulye a, mwen konnen ou te pare yon lòt bagay pou mwen.
Si pequé, tú me has observado, Y no me limpias de mi iniquidad.
Ou t'ap veye m' pou wè si m' t'ap fè sa m' pa t' dwe fè. Ou pa t'ap kite anyen pase pou mwen.
Si fuere malo, ¡ay de mí! Y si fuere justo, no levantaré mi cabeza, Estando harto de deshonra, Y de verme afligido.
Si m' antò, zafè m' pa bon! Mwen te mèt inonsan, m' pa ka leve tèt devan ou. Mwen wont, se yon pòv malere mwen ye devan ou.
Y subirá de punto, pues me cazas como á león, Y tornas á hacer en mí maravillas.
Si m' leve tèt mwen, ou fann dèyè m' tankou yon lyon dèyè bèt pou l' manje. Ou rive fè mirak pou ou ka fè m' lapenn.
Renuevas contra mí tus plagas, Y aumentas conmigo tu furor, Remudándose sobre mí ejércitos.
Ou toujou pare pou fè yon atak sou mwen. Chak jou w'ap vin pi ankòlè. Se san pran souf w'ap voye lafliksyon sou mwen yonn apre lòt.
¿Por qué me sacaste de la matriz? Habría yo espirado, y no me vieran ojos.
Bondye, poukisa ou te kite m' soti nan vant manman m'? Mwen ta mouri anvan pesonn ta wè m'.
Fuera, como si nunca hubiera sido, Llevado desde el vientre á la sepultura.
Soti nan vant, ale nan simityè, se tankou si m' pa t' janm fèt.
¿No son mis días poca cosa? Cesa pues, y déjame, para que me conforte un poco.
Mwen pa rete lontan pou m' viv ankò. Kite m' pou kont mwen! Ban m' yon ti kanpo. Kite m' jwi de twa jou ki rete m' yo non!
Antes que vaya para no volver, Á la tierra de tinieblas y de sombra de muerte;
Talè konsa mwen prale pou m' pa janm tounen. Mwen prale nan peyi kote ki fè nwa a, kote moun pè a,
Tierra de oscuridad, lóbrega Como sombra de muerte, sin orden, Y que aparece como la oscuridad misma.
nan peyi kote se fènwa ak dezòd ase ki gen toutan, kote menm gwo lajounen fè nwa tankou lannwit!