Proverbs 27

NO te jactes del día de mañana; Porque no sabes qué dará de sí el día.

Ne fanfaronu pri la morgaŭa tago; Ĉar vi ne scias, kion naskos la tago.

Alábete el extraño, y no tu boca; El ajeno, y no tus labios.

Alia vin laŭdu, sed ne via buŝo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.

Pesada es la piedra, y la arena pesa; Mas la ira del necio es más pesada que ambas cosas.

Peza estas ŝtono, kaj sablo estas ŝarĝo; Sed kolero de malsaĝulo estas pli peza ol ambaŭ.

Cruel es la ira, é impetuoso el furor; Mas ¿quién parará delante de la envidia?

Kolero estas kruelaĵo, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontraŭ envio?

Mejor es reprensión manifiesta Que amor oculto.

Pli bona estas riproĉo nekaŝita, Ol amo kaŝita.

Fieles son las heridas del que ama; Pero importunos los besos del que aborrece.

Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.

El alma harta huella el panal de miel; Mas al alma hambrienta todo lo amargo es dulce.

Sata animo malŝatas mieltavolon, Sed por malsata animo ĉio maldolĉa estas dolĉa.

Cual ave que se va de su nido, Tal es el hombre que se va de su lugar.

Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.

El ungüento y el perfume alegran el corazón: Y el amigo al hombre con el cordial consejo.

Oleo kaj odorfumaĵo ĝojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolĉaĵo por la animo.

No dejes á tu amigo, ni al amigo de tu padre; Ni entres en casa de tu hermano el día de tu aflicción. Mejor es el vecino cerca que el hermano lejano.

Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.

Sé sabio, hijo mío, y alegra mi corazón, Y tendré qué responder al que me deshonrare.

Estu saĝa, mia filo, kaj ĝojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.

El avisado ve el mal, y escóndese, Mas los simples pasan, y llevan el daño.

Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.

Quítale su ropa al que fió al extraño; Y al que fió á la extraña, tómale prenda.

Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.

El que bendice á su amigo en alta voz, madrugando de mañana, Por maldición se le contará.

Kiu frue matene benas sian proksimulon per laŭta voĉo, Tiu estos opiniata malbenanto.

Gotera continua en tiempo de lluvia, Y la mujer rencillosa, son semejantes:

Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.

El que pretende contenerla, arresta el viento: Ó el aceite en su mano derecha.

Kiu ŝin retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.

Hierro con hierro se aguza; Y el hombre aguza el rostro de su amigo.

Fero akriĝas per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.

El que guarda la higuera, comerá su fruto; Y el que guarda á su señor, será honrado.

Kiu gardas figarbon, tiu manĝos ĝiajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.

Como un agua se parece á otra, Así el corazón del hombre al otro.

Kiel en la akvo vizaĝo speguliĝas al vizaĝo, Tiel la koro de homo estas kontraŭ alia koro.

El sepulcro y la perdición nunca se hartan: Así los ojos del hombre nunca están satisfechos.

Ŝeol kaj la abismo neniam satiĝas; Kaj ankaŭ la okuloj de homo neniam satiĝas.

El crisol prueba la plata, y la hornaza el oro: Y al hombre la boca del que lo alaba.

Kiel fandujo por arĝento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la buŝo de lia laŭdanto.

Aunque majes al necio en un mortero entre granos de trigo á pisón majados, No se quitará de él su necedad.

Se vi pistos malsaĝulon en pistujo inter griaĵo, Lia malsaĝeco de li ne apartiĝos.

Considera atentamente el aspecto de tus ovejas; Pon tu corazón á tus rebaños:

Bone konu viajn ŝafojn, Atentu viajn brutarojn.

Porque las riquezas no son para siempre; ¿Y será la corona para perpetuas generaciones?

Ĉar riĉeco ne daŭras eterne, Kaj krono ne restas por ĉiuj generacioj.

Saldrá la grama, aparecerá la hierba, Y segaránse las hierbas de los montes.

Aperas herbo, montriĝas verdaĵo, Kaj kolektiĝas kreskaĵoj de la montoj.

Los corderos para tus vestidos, Y los cabritos para el precio del campo:

Ŝafidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon aĉeti kampon.

Y abundancia de leche de las cabras para tu mantenimiento, y para mantenimiento de tu casa, Y para sustento de tus criadas.

Estas sufiĉe da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.