Job 24

Por que o Todo-Poderoso não designa tempos? E por que os que o conhecem não veem os seus dias?

“Niçin Her Şeye Gücü Yeten yargı için vakit saptamıyor? Neden O’nu tanıyanlar bu günleri görmesin?

Há os que removem os limites; roubam os rebanhos, e os apascentam.

İnsanlar sınır taşlarını kaldırıyor, Çaldıkları sürüleri otlatıyorlar.

Levam o jumento do órfão, tomam em penhor o boi da viúva.

Öksüzlerin eşeğini kovuyor, Dul kadının öküzünü rehin alıyorlar.

Desviam do caminho os necessitados; e os oprimidos da terra juntos se escondem.

Yoksulları yoldan saptırıyor, Ülkenin düşkünlerini gizlenmeye zorluyorlar.

Eis que, como jumentos monteses no deserto, saem eles ao seu trabalho, procurando no ermo a presa que lhes sirva de sustento para seus filhos.

Bakın, yoksullar çöldeki yaban eşekleri gibi Yiyecek bulmak için erkenden işe çıkıyorlar, Çocuklarına yiyeceği kırlar sağlıyor.

No campo segam o seu pasto, e vindimam a vinha do ímpio.

Yemlerini tarlalardan topluyor, Kötülerin bağındaki artıkları eşeliyorlar.

Passam a noite nus, sem roupa, não tendo coberta contra o frio.

Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar, Örtünecek şeyleri yok soğukta.

Pelas chuvas das montanhas são molhados e, por falta de abrigo, abraçam-se com as rochas.

Dağlara yağan sağanaktan ıslanıyor, Sığınakları olmadığı için kayalara sarılıyorlar.

Há os que arrancam do peito o órfão, e tomam o penhor do pobre;

Öksüz memeden uzaklaştırılıyor, Düşkünün bebeği rehin alınıyor.

fazem que estes andem nus, sem roupa, e, embora famintos, carreguem os molhos.

Giysisiz, çıplak dolaşıyor, Aç karnına demet taşıyorlar.

Espremem o azeite dentro dos muros daqueles homens; pisam os seus lagares, e ainda têm sede.

Teraslar arasında zeytin eziyor, Susuzluktan kavrulurken Şarap için üzüm sıkıyorlar.

Dentro das cidades gemem os moribundos, e a alma dos feridos clama; e contudo Deus não considera o seu clamor.

Kentlerden insan iniltileri yükseliyor, Yaralı canlar feryat ediyor, Ama Tanrı haksızlığı önemsemiyor.

Há os que se revoltam contra a luz; não conhecem os caminhos dela, e não permanecem nas suas veredas.

“Bunlar ışığa başkaldıranlardır; Onun yolunu tanımaz, İzinde yürümezler.

O homicida se levanta de madrugada, mata o pobre e o necessitado, e de noite torna-se ladrão.

Gün ağarınca katil kalkar, Düşkünü, yoksulu öldürür, Hırsız gibi sıvışır geceleyin.

Também os olhos do adúltero aguardam o crepúsculo, dizendo: Ninguém me verá; e disfarça o rosto.

Zina edenin gözü alaca karanlıktadır, ‘Beni kimse görmez’ diye düşünür, Yüzünü örtüyle gizler.

Nas trevas minam as casas; de dia se conservam encerrados; não conhecem a luz.

Hırsızlar karanlıkta evleri deler, Gündüz gizlenir, ışık nedir bilmezler.

Pois para eles a profunda escuridão é a sua manhã; porque são amigos das trevas espessas.

Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, Karanlığın dehşetiyle dostturlar.

São levados ligeiramente sobre a face das águas; maldita é a sua porção sobre a terra; não tornam pelo caminho das vinhas.

“Diyorsunuz ki, ‘Suyun üstündeki köpüktür onlar, Lanetlidir ülkedeki payları, Kimse bağlara gitmez.

A sequidão e o calor desfazem as águas da neve; assim faz a cova aos que pecaram.

Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibi Ölüler diyarı da günahlıları alıp götürür.

A madre se esquecerá dele; os vermes o comerão gostosamente; não será mais lembrado; e a iniquidade se quebrará como árvore.

Rahim onları unutacak, Kurtlara yem olacak, Bir daha anılmayacaklar. Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.

Ele despoja a estéril que não dá à luz, e não faz bem à viúva.

Onlar çocuğu olmayan kısır kadınları yolar, Dul kadına iyilik etmezler.

Todavia Deus prolonga a vida dos valentes com a sua força; levantam-se quando haviam desesperado da vida.

Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder, Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.

Se ele lhes dá descanso, estribam-se, nisso; e os seus olhos estão sobre os caminhos deles.

Tanrı onlara güven verir, O’na güvenirler, Ama gözü yürüdükleri yoldadır.

Eles se exaltam, mas logo desaparecem; são abatidos, colhidos como os demais, e cortados como as espigas do trigo.

Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar, Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür, Başak başı gibi kesilirler.’

Se não é assim, quem me desmentirá e desfará as minhas palavras?

“Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir, Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?”