Job 32

A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
І перестали ті троє мужів відповідати Йову, бо він був справедливий в очах своїх.
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
І запалився гнів Елігу, сина Барах'їлового, бузянина, з роду Рамового, на Йова запалився гнів його за те, що той уважав душу свою справедливішою за Бога.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
Також на трьох приятелів його запалився його гнів за те, що не знайшли вони відповіді, а зробили тільки Йова винним.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
А Елігу вичікував Йова та їх із словами, бо вони були старші віком за нього.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
І побачив Елігу, що нема належної відповіді в устах тих трьох людей, і запалився його гнів!
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
І відповів бузянин Елігу, син Барах'їлів, та й сказав: Молодий я літами, ви ж старші, тому то я стримувався та боявся знання своє висловити вам.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
Я подумав: Хай вік промовляє, і хай розуму вчить многоліття!
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Справді, дух він у людині, та Всемогутнього подих їх мудрими чинить.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
Многолітні не завжди розумні, і не все розуміються в праві старі.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
Тому я кажу: Послухай мене, хай знання своє висловлю й я!
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
Тож слів ваших вичікував я, наставляв свої уші до вашої мудрости, поки справу ви дослідите.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
І я приглядався до вас, й ось немає між вами, хто б Йову довів, хто б відповідь дав на слова його!
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
Щоб ви не сказали: Ми мудрість знайшли: не людина, а Бог переможе його!
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
Не на мене слова він скеровував, і я не відповім йому мовою вашою.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
Полякались вони, вже не відповідають, не мають вже слів...
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
Я чекав, що не будуть вони говорити, що спинились, не відповідають уже.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
Відповім також я свою частку, і висловлю й я свою думку.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
Бо я повний словами, дух мойого нутра докучає мені...
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
Ось утроба моя, мов вино невідкрите, вона тріскається, як нові бурдюки!
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
Нехай я скажу й буде легше мені, нехай уста відкрию свої й відповім!
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
На особу не буду уваги звертати, не буду підлещуватись до людини,
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
бо не вмію підлещуватись! Коли ж ні, нехай зараз візьме мене мій Творець!