Job 24

Czemuż od Wszechmocnego nie są zakryte czasy? a którzy go znają, nie widzą dni jego?
Для чого часи не заховані від Всемогутнього? Ті ж, що знають Його, Його днів не побачать!
Niezbożni granice przenoszą, trzody zabierają i pasą.
Пересовують межі безбожні, стадо грабують вони та пасуть,
Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.
займають осла в сиротини, беруть у заставу вола від удовиць,
Spychają ubogich z drogi; spólnie się muszą nędzni kryć na ziemi.
вони бідних з дороги спихають, разом мусять ховатися збіджені краю...
Oto jako leśne osły w puszczach wychodzą na robotę swoję, wstawając rano na łupiestwo; pustynia jest chlebem ich, i dzieci ich.
Тож вони, бідарі, немов дикі осли на пустині, виходять на працю свою, здобичі шукаючи, степ йому хліба дає для дітей...
Na polu ubogiego pożynają zboże, a niepobożni z winnic zbierają.
На полі вночі вони жнуть, і збирають собі виноград у безбожного,
Nagich nocować przymuszają bez odzienia, którzy się nie mają czem nakryć na zimnie.
наго ночують вони, без одежі, і не мають вкриття собі в холоді,
Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.
мокнуть від зливи гірської, а заслони не маючи, скелю вони обіймають...
Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.
Сироту відривають від перс, і в заставу беруть від убогого...
Nagiemu dopuszczają chodzić bez odzienia, a o głodzie chowają tych, którzy ich snopy noszą.
Ходять наго вони, без вбрання, і голодними носять снопи.
A ci, którzy między murami ich wyciskają oliwę i prasy tłoczą, pragną.
Хоч між мурами їхніми роблять оливу, топчуть чавила, та прагнуть вони!
Ludzie w mieście wzdychają, a dusze zabitych wołają, a Bóg temu wstrętu nie czyni.
Стогнуть люди із міста, і кричить душа вбиваних, а Бог на це зло не звертає уваги...
Cić to są, którzy się sprzeciwiają światłości, a nie znają dróg jej, ani stanęli na ścieszkach jej.
Вони проти світла бунтують, не знають доріг Його, і на стежках Його не сидять.
Raniuczko wstaje mężobójca, zabija ubogiego i niedostatecznego, a w nocy jest jako złodziej.
На світанку встає душогуб, замордовує бідного та злидаря, а ніч він проводить, як злодій...
Oko cudzołożnika pilnuje zmierzku, mówiąc: Nie ujrzy mię nikt; i zakrywa oblicze swe.
А перелюбника око чекає смеркання, говорячи: Не побачить мене жодне око! і заслону кладе на обличчя...
Podkopywają w ciemności domy, które sobie naznaczyli, i nienawidzą światła.
Підкопуються під доми в темноті, замикаються вдень, світла не знають вони,
Ale zaranek jest im jako cień śmierci; jeźli ich kto pozna, przypada na nich strach cienia śmierci.
бо ранок для них усіх разом то темрява, і знають вони жахи темряви...
Lekkimi są na wodach; przeklęty dział ich na ziemi; nie patrzą na drogę wolną.
Такий легкий він на поверхні води, на землі їхня частка проклята, не вернеться він на дорогу садів-виноградів...
Jako susza i gorącość trawią wody śnieżne, tak grób grzeszników.
Як посуха та спека їдять сніжну воду, так шеол поїсть грішників!
Zapomina go żywot matki jego, a robak słodkość z niego czuje; niemasz więcej pamiątki jego, a nieprawość połamana jest jako drzewo.
Забуде його лоно матері, буде жерти черва його, мов солодощі, більше не буде він згадуваний, і безбожник поламаний буде, мов дерево!...
Roztrąca niepłodną, która nierodziła, a wdowie nie czyni dobrze.
Чинить зло для бездітної він, щоб вона не родила, і вдовиці не зробить добра.
Pociąga też mocarzy możnością swoją: a gdy na nich powstał, zwątpili o żywocie swoim.
А міццю своєю він тягне могутніх, коли він встає, то ніхто вже не певний свойого життя!
Daje mu Bóg, na czemby bezpiecznie spolegać mógł: wszakże oczy jego patrzą na drogi ich.
Бог дає йому все на безпеку, і на те він спирається, та очі Його бачать їхні дороги:
Na chwilę wywyższeni są, alić ich niemasz; zniżeni i ściśnieni będą jako inni wszyscy, a jako wierzch kłosa ścięci będą.
підіймуться трохи й немає вже їх, бо понижені... Як усе, вони гинуть, і зрізуються, немов та колоскова головка...
A jeźli nie tak jest, gdzież jest ten, coby mi zadał kłamstwo, a coby obrócił wniwecz słowa moje?
Якщо ж ні, то хто зробить мене неправдомовцем, а слово моє на марноту оберне?