Job 10

Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.

 Min själ är led vid livet.  Jag vill giva fritt lopp åt min klagan,  jag vill tala i min själs bedrövelse.

Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?

 Jag vill säga till Gud: Döm mig icke skyldig;  låt mig veta varför du söker sak mot mig.

Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?

 Anstår det dig att öva våld, att förkasta dina händers verk,  medan du låter ditt ljus lysa över de ogudaktigas rådslag?

Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?

 Har du då ögon som en varelse av kött,  eller ser du såsom människor se?

Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?

 Är din ålder som en människas ålder,  eller äro dina år såsom en mans tider,

Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?

 eftersom du letar efter missgärning hos mig  och söker att hos mig finna synd,

Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.

 du som dock vet att jag icke är skyldig,  och att ingen finnes, som kan rädda ur din hand?

Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.

 Dina händer hava danat och gjort mig,  helt och i allo; och nu fördärvar du mig!

Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.

 Tänk på huru du formade mig såsom lera;  och nu låter du mig åter varda till stoft!

Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?

 Ja, du utgöt mig såsom mjölk,  och såsom ostämne lät du mig stelna.

Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.

 Med hud och kött beklädde du mig,  av ben och senor vävde du mig samman.

Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.

 Liv och nåd beskärde du mig,  och genom din vård bevarades min ande.

A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.

 Men därvid gömde du i ditt hjärta den tanken,  jag vet att du hade detta i sinnet:

Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.

 om jag syndade, skulle du vakta på mig  och icke lämna min missgärning ostraffad.

Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem,i widząc utrapienie moje,

 Ve mig, om jag befunnes vara skyldig!  Men vore jag än oskyldig, så finge jag ej lyfta mitt huvud,  jag skulle mättas av skam och skåda min ofärd.

Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.

 Höjde jag det likväl, då skulle du såsom ett lejon jaga mig  och alltjämt bevisa din undermakt på mig.

Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.

 Nya vittnen mot mig skulle du då föra fram  och alltmer låta mig känna din förtörnelse;  med skaror efter skaror skulle du ansätta mig.

Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!

 Varför lät du mig då komma ut ur modersskötet?  Jag borde hava förgåtts, innan något öga såg mig,

Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!

 hava blivit såsom hade jag aldrig varit till;  från moderlivet skulle jag hava förts till graven.

Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,

 Kort är ju min tid; må han då låta mig vara,  lämna mig i fred, så att jag får en flyktig glädje,

Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;

 innan jag går hädan, för att aldrig komma åter,  bort till mörkrets och dödsskuggans land,

Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.

 till det land vars dunkel är såsom djupa vatten,  dit där dödsskugga och förvirring råder,  ja, där dagsljuset självt är såsom djupa vatten.