Job 10

Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.

Tendo tédio à minha vida; darei livre curso à minha queixa, falarei na amargura da minha alma:

Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?

Direi a Deus: Não me condenes; faze-me saber por que contendes comigo.

Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?

Tens prazer em oprimir, em desprezar a obra das tuas mãos e favorecer o desígnio dos ímpios?

Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?

Tens tu olhos de carne? Ou vês tu como vê o homem?

Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?

São os teus dias como os dias do homem? Ou são os teus anos como os anos de um homem,

Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?

para te informares da minha iniquidade, e averiguares o meu pecado,

Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.

ainda que tu sabes que eu não sou ímpio, e que não há ninguém que possa livrar-me da tua mão?

Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.

As tuas mãos me fizeram e me deram forma; e te voltas agora para me consumir?

Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.

Lembra-te, pois, de que do barro me formaste; e queres fazer-me tornar ao pó?

Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?

Não me vazaste como leite, e não me coalhaste como queijo?

Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.

De pele e carne me vestiste, e de ossos e nervos me teceste.

Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.

Vida e misericórdia me tens concedido, e a tua providência me tem conservado o espírito.

A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.

Contudo ocultaste estas coisas no teu coração; bem sei que isso foi o teu desígnio.

Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.

Se eu pecar, tu me observas, e da minha iniquidade não me absolverás.

Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem,i widząc utrapienie moje,

Se for ímpio, ai de mim! Se for justo, não poderei levantar a minha cabeça, estando farto de ignomínia, e de contemplar a minha miséria.

Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.

Se a minha cabeça se exaltar, tu me caças como a um leão feroz; e de novo fazes maravilhas contra mim.

Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.

Tu renovas contra mim as tuas testemunhas, e multiplicas contra mim a tua ira; reveses e combate estão comigo.

Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!

Por que, pois, me tiraste da madre? Ah! Se então tivera expirado, e olhos nenhuns me vissem!

Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!

Então fora como se nunca houvera sido; e da madre teria sido levado para a sepultura.

Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,

Não são poucos os meus dias? Cessa, pois, e deixa-me, para que por um pouco eu tome alento;

Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;

antes que me vá para o lugar de que não voltarei, para a terra da escuridão e das densas trevas,

Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.

terra escuríssima, como a própria escuridão, terra da sombra trevosa e do caos, e onde a própria luz é como a escuridão.