Job 10

Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.

Lelkemből útálom az életemet, megeresztem felőle panaszomat; szólok az én lelkem keserűségében.

Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?

Azt mondom az Istennek: Ne kárhoztass engem; add tudtomra, miért perlesz velem?!

Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?

Jó-é az néked, hogy nyomorgatsz, hogy megútálod kezednek munkáját, és a gonoszok tanácsát támogatod?

Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?

Testi szemeid vannak-é néked, és úgy látsz-é te, a mint halandó lát?

Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?

Mint a halandónak napjai, olyanok-é a te napjaid, avagy a te éveid, mint az embernek napjai?

Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?

Hogy az én álnokságomról tudakozol, és az én vétkem után kutatsz.

Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.

Jól tudod te azt, hogy én nem vagyok gonosz, még sincs, a ki kezedből kiszabadítson!

Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.

Kezeid formáltak engem és készítének engem egészen köröskörül, és mégis megrontasz engem?!

Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.

Emlékezzél, kérlek, hogy mint valami agyagedényt, úgy készítettél engem, és ismét porrá tennél engem?

Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?

Nem úgy öntél-é engem, mint a tejet és mint a sajtot, megoltottál engem?

Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.

Bőrrel és hússal ruháztál fel engem, csontokkal és inakkal befedeztél engem.

Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.

Életet és kegyelmet szerzettél számomra, és a te gondviselésed őrizte az én lelkemet.

A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.

De ezeket elrejtetted a te szívedben, és tudom, hogy ezt tökélted el magadban:

Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.

Ha vétkezem, mindjárt észreveszed rajtam, és bűnöm alól nem mentesz föl engem.

Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem,i widząc utrapienie moje,

Ha istentelen vagyok, jaj nékem; ha igaz vagyok, sem emelem föl fejemet, eltelve gyalázattal, de tekints nyomorúságomra!

Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.

Ha pedig felemelkednék az, mint oroszlán kergetnél engem, és ismét csudafájdalmakat bocsátanál reám.

Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.

Megújítanád a te bizonyságidat ellenem, megöregbítenéd a te boszúállásodat rajtam; váltakozó és állandó sereg volna ellenem.

Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!

Miért is hoztál ki engem anyámnak méhéből? Vajha meghaltam volna, és szem nem látott volna engem!

Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!

Lettem volna, mintha nem is voltam volna; anyámnak méhéből sírba vittek volna!

Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,

Hiszen kevés napom van még; szünjék meg! Forduljon el tőlem, hadd viduljak fel egy kevéssé,

Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;

Mielőtt oda megyek, honnét nem térhetek vissza: a sötétségnek és a halál árnyékának földébe;

Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.

Az éjféli homálynak földébe, a mely olyan, mint a halál árnyékának sürű setétsége; hol nincs rend, és a világosság olyan, mint a sürű setétség.