Psalms 83

Pieśń i psalm Asafowy.

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

Giebalczyków,i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą. A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.