Psalms 49

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.

Přednímu kantoru z synů Chóre, žalm.

Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

Slyšte to všickni národové, pozorujte všickni obyvatelé zemští.

Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

Tak z lidu obecného, jako z povýšených, tak bohatý, jako chudý.

Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

Ústa má mluviti budou moudrost, a přemyšlování srdce mého rozumnost.

Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

Nakloním k přísloví ucha svého, a při harfě vykládati budu přípovídku svou.

Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

I proč se báti mám ve dnech zlých, aby nepravost těch, kteříž mi na paty šlapají, mne obklíčiti měla?

Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

Kteříž doufají v svá zboží, a množstvím bohatství svého se chlubí.

Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

Žádný bratra svého nijakž vykoupiti nemůže, ani Bohu za něj dáti mzdy vyplacení,

(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

(Neboť by velmi drahé musilo býti vyplacení duše jejich, protož nedovedeť toho na věky),

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

Aby živ byl věčně, a neviděl porušení.

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

Nebo se vídá, že i moudří umírají, blázen a hovadný člověk zaroveň hynou, zboží svého i cizím zanechávajíce.

Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

Myšlení jejich jest, že domové jejich věční jsou, a příbytkové jejich od národu do pronárodu; pročež je po krajinách nazývají jmény svými.

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

Ale člověk v slávě netrvá, jsa podobný hovadům, kteráž hynou.

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

Taková snažnost jejich jest bláznovstvím při nich, však potomci jejich ústy svými to schvalují. Sélah.

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

Jako hovada v pekle skladeni budou, smrt je žráti bude, ale upřímí panovati budou nad nimi v jitře; způsob pak oněchno aby zvetšel, z příbytku svého octnou se v hrobě.

Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

Ale Bůh vykoupí duši mou z moci pekla, když mne přijme. Sélah.

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

Neboj se, když by někdo zbohatl, a když by se rozmnožila sláva domu jeho.

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

Při smrti zajisté ničeho nevezme, aniž sstoupí za ním sláva jeho.

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

Ačťkoli duši své, pokudž jest živ, lahodí; k tomu chválí jej i jiní, když sobě čistě povoluje:

Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.

A však musí se odebrati za věkem otců svých, a na věky světla neuzří. [ (Psalms 49:21) Summou: Člověk jsa ve cti, neusrozumí-li sobě, bývá učiněn podobný hovadům, kteráž hynou. ]