Proverbs 18

Den egensindige følger bare sin egen lyst; mot alle kloke råd viser han tenner.

Ο ιδιογνωμων ζητει κατα την επιθυμιαν αυτου και εναντιονεται εις παν ο, τι ειναι ορθον.

Dåren bryr sig ikke om å være forstandig, men vil bare vise hvad han tenker i sitt hjerte.

Ο αφρων δεν ηδυνεται εις την συνεσιν, αλλ εις ο, τι φανταζεται η καρδια αυτου.

Når den ugudelige kommer, kommer også forakt, og med skammen følger spott.

Οταν ερχηται ο ασεβης, ερχεται και η καταφρονησις και μετα του ονειδους, η ατιμια.

Ordene i en manns munn er dype vann, visdoms kilde er en fremvellende bekk.

Οι λογοι του στοματος του ανθρωπου ειναι υδατα βαθεα και η πηγη της σοφιας, χειμαρρος αναπηδων.

Det er ille å gi den skyldige medhold, å bøie retten for den rettferdige.

Δεν ειναι καλον να προσωποληπτη τις τον ασεβη, δια να ανατρεπη το δικαιον εν τη κρισει.

Dårens leber volder trette, og hans munn roper efter pryl.

Τα χειλη του αφρονος εμβαινουσιν εις εριδας, και το στομα αυτου προσκαλει ραπισματα.

Dårens munn er til ulykke for ham selv, og hans leber er en snare for hans liv.

Το στομα του αφρονος ειναι ο αφανισμος αυτου, και τα χειλη αυτου παγις εις την ψυχην αυτου.

En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.

Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως και καταβαινουσιν εως των ενδομυχων της κοιλιας.

Den som er lat i sin gjerning, er også en bror til ødeleggeren.

Ο οκνηρος εις το εργον αυτου ειναι βεβαιως αδελφος του ασωτου.

Herrens navn er et fast tårn; til det løper den rettferdige og blir berget.

Το ονομα του Κυριου ειναι πυργος οχυρος ο δικαιος, καταφευγων εις αυτον, ειναι εν ασφαλεια.

Den rikes gods er hans festning og som en høi mur i hans egen tanke.

Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις, και φανταζεται αυτα ως υψηλον τειχος.

Forut for fall ophøier en manns hjerte sig, men ydmykhet går forut for ære.

Προ του αφανισμου υψονεται η καρδια του ανθρωπου και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.

Når en svarer før han hører, da blir det til dårskap og skam for ham.

Το να αποκρινηται τις πριν ακουση, ειναι εις αυτον αφροσυνη και ονειδος.

En manns mot kan holde ham oppe i hans sykdom; men et nedslått mot - hvem kan bære det?

Το πνευμα του ανθρωπου θελει υποστηριζει την αδυναμιαν αυτου αλλα το κατατεθλιμμενον πνευμα τις δυναται να υποφερη;

Den forstandiges hjerte kjøper kunnskap, og de vises øre søker kunnskap.

Η καρδια του φρονιμου αποκτα συνεσιν και το ωτιον των σοφων ζητει γνωσιν.

Et menneskes gave gir ham rum og fører ham frem for store herrer.

Το δωρον του ανθρωπου ανοιγει τοπον εις αυτον, και φερει αυτον εμπροσθεν των μεγαλων.

Den som taler først i en rettsstrid, synes å ha rett; men så kommer motparten og gransker hans ord.

Ο πρωτολογων εν τη κρισει αυτου φαινεται δικαιος αλλ ο αντιδικος αυτου ερχεται και εξελεγχει αυτον.

Loddet gjør ende på tretter og skiller mellem de mektige.

Ο κληρος παυει τας αντιλογιας και αποφασιζει μεταξυ των δυνατων.

En bror som en har gjort urett mot, er vanskeligere å vinne enn en festning, og trette med ham er som en bom for en borg.

Αδελφος δυσαρεστηθεις υποτασσεται δυσκολωτερα παρα οχυρα πολις αι δε διαφοραι αυτων ειναι ως μοχλοι φρουριου.

Ved frukten av en manns munn mettes hans buk; med sine lebers grøde blir han mettet.

Εκ των καρπων του στοματος του ανθρωπου θελει χορτασθη η κοιλια αυτου απο του προιοντος των χειλεων αυτου θελει εμπλησθη.

Død og liv er i tungens vold, og hver den som gjerne bruker den, skal ete dens frukt.

Θανατος και ζωη ειναι εις την χειρα της γλωσσης και οι αγαπωντες αυτην θελουσι φαγει τους καρπους αυτης.

Den som har funnet en hustru, har funnet lykke og fått en nådegave av Herren.

Οστις ευρηκε γυναικα, ευρηκεν αγαθον και απηλαυσε χαριν παρα Κυριου.

I ydmyke bønner taler den fattige, men den rike svarer med hårde ord.

Ο πενης λαλει μετα ικεσιων αλλ ο πλουσιος αποκρινεται μετα σκληροτητος.

En mann med mange venner går det ille; men der er venner som henger fastere ved en enn en bror.

Ο ανθρωπος ο εχων φιλους πρεπει να φερηται φιλικως και υπαρχει φιλος στενωτερος αδελφου.