Psalms 49

Ki te tino kaiwhakatangi. He himene ma nga tama a Koraha. Whakarongo ki tenei, e nga iwi katoa: tahuri mai o koutou taringa, e nga tangata katoa o te ao.

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.

E nga tangata iti, koutou ko nga tangata rahi, e te tangata taonga korua ko te rawakore.

Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

Ka whakapuakina he matauranga e toku mangai: a he ata ngarahu te whakaaro o toku ngakau.

Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

Ka titaha toku taringa ki te kupu whakarite; ka puaki taku pepeha i runga i te hapa.

Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

Kia wehi ahau ki te aha i nga ra o te kino, ina karapotia ahau e te kino kei oku rekereke?

Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

Ko te hunga e whakawhirinaki ana ki o ratou taonga, e whakamanamana ana ki te nui o o ratou rawa;

Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

E kore tetahi o ratou e ahei te hoko i tona teina, te hoatu ranei i tetahi utu mona ki te Atua;

Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

He nui hoki te utu mo to ratou wairua, a me whakarere atu ake ake;

Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

Kia ora tonu ai ia ake ake: kia kaua e kite i te pirau.

(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

E kite ana hoki ia e matemate ana nga tangata whakaaro nui, e ngaro ngatahi ana te poauau me te whakaarokore, a mahue iho o ratou taonga ki etahi atu.

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

Ki to ratou whakaaro puku, tera e pumau tonu o ratou whare me o ratou nohoanga, ki nga whakatupuranga katoa: huaina iho o ratou whenua ki o ratou ingoa.

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

Heoi kahore te tangata e noho tonu i roto i te honore: ko tona rite kei nga kararehe ka moti nei.

Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

Ko to ratou ara tenei, ara ko to ratou poauau: heoi e whakapai ana to ratou uri ki a ratou korero. (Hera.

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

Kei te hipi te rite: ko te wahi mo ratou ko te reinga; ko te mate hei hepara mo ratou, hei rangatira ano te hunga tika mo ratou i te ata; ko to ratou ataahua ma te reinga e whakamoti, kia kore ai he whare mona.

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

Ma te Atua ia toku wairua e hoko mai i te reinga: ko ia hoki hei tukunga atu moku. (Hera.

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

Kaua e wehi ua whai taonga te tangata, ina nui haere te kororia o tona whare;

Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

Kahore hoki ana mea e mau atu ai ia ina mate; e kore tona kororia e tuku iho i muri i a ia.

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

Whakapai noa ia i tona wairua i a ia e ora ana; a ka whakamoemititia koe ua pai au mahi ki a koe ano.

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

Ka haere ia ki te whakatupuranga o ona tupuna: e kore rawa ratou e kite i te marama.

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

Ko te tangata e whakahonoretia ana, a kahore e whai whakaaro, kei nga kararehe ka moti nei tona rite.

Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.