Psalms 49

Ho an'ny mpiventy hira. Nataon'ny Koraita. Salamo. Mandrenesa izao, ry firenena rehetra; mihainoa, ry mponina rehetra amin'izao tontolo izao:
Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,
Na ny ambany, na ny ambony, na ny manan-karena, na ny malahelo.
Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.
Ny vavako hiteny fahendrena; ary ny fieritreretan'ny foko dia fahalalana.
Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.
Hanongilana ny sofiko hihaino oha-teny aho, ary hanonona teny saro-pantarina ampiarahiko amin-dokanga.
Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
Nahoana no hatahotra amin'ny andro fahoriana aho, nony manodidina ahy ny haratsian'ny mpamingana ahy,
Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,
Dia izay matoky ny hareny, Sy mirehareha amin'ny haben'ny fananany?
Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?
Tsy misy mahavotra ny rahalahiny akory, na mahazo manome an'Andriamanitra izay avony,
Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li
(Fa sarotra avotra ny ainy ka tsy azo atao mandrakizay),
(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
Mba ho velona mandrakizay izy, ka tsy ho latsaka ao amin'ny lavaka.
Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
Fa hita fa maty ihany ny olon-kendry; ary ny adala sy ny ketrina samy levona, ka mamela ny fananany ho an'ny hafa.
Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
Araka ny heviny dia ataony fa ho mandrakizay ny tranony, ary ny fonenany hahatratra ny taranaka fara mandimby; araka ny anarany no anononany ny taniny.
Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.
Nefa na dia manana voninahitra aza ny olona, dia tsy maharitra izy; tahaka ny biby izay samy tsy maintsy ho faty izy.
Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.
Izany no falehan'ny olona adala; ary ny taranany mandimby azy mankasitraka ny teniny.
Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. Sela.
Tahaka ny fanangona ondry no fanangona azy any amin'ny fiainan-tsi-hita; ny fahafatesana no mpiandry azy; ary hanapaka azy ny mahitsy nony maraina; ary ny bikany ho levona any amin'ny fiainan-tsi-hita, ka tsy hisy fonenany.
Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon.
Fa Andriamanitra kosa hamonjy ny aiko amin'ny herin'ny fiainan-tsi-hita,3 satria handray ahy Izy.
Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. Sela.
Aza matahotra ianao, raha misy olona tonga manan-karena, ka mitombo ny voninahitry ny tranony;
Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.
Fa tsy hitondra na inona na inona izy, raha maty; tsy mba hidina hanaraka azy ny voninahiny.
Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
Na dia miarahaba tena aza izy, raha mbola velona - Fa hidera anao ny olona, raha manisy soa ny tenanao ianao -
Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,
Dia hankany amin'ny razany izy, tsy hahita ny mazava intsony mandrakizay ireny.
Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
Izay olona manana voninahitra, nefa tsy manan-tsaina, dia tahaka ny biby izay samy tsy maintsy ho faty.
Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.