Job 23

Then Job answered and said,

من هنوز هم از خدا شکایت دارم و پیش او ناله می‌کنم، امّا با این‌همه او از آزار من دست بردار نیست.

Even to day is my complaint bitter: my stroke is heavier than my groaning.

من هنوز هم از خدا شکایت دارم و پیش او ناله می‌کنم، امّا با این‌همه او از آزار من دست بردار نیست.

Oh that I knew where I might find him! that I might come even to his seat!

ای کاش می‌دانستم که خدا را در کجا می‌توانم بیابم تا پیش تخت او بروم.

I would order my cause before him, and fill my mouth with arguments.

دعوای خود را به پیشگاه او عرضه می‌کردم و دلایل خود را به او می‌گفتم.

I would know the words which he would answer me, and understand what he would say unto me.

آنگاه می‌دانستم به من چه جواب می‌دهد و چه می‌گوید.

Will he plead against me with his great power? No; but he would put strength in me.

آیا از قدرت و عظمت خود علیه من استفاده می‌کند؟ نه، یقین دارم که به سخنان من گوش می‌دهد.

There the righteous might dispute with him; so should I be delivered for ever from my judge.

چون من شخص درستکاری هستم، می‌توانم با او گفت‌وگو کنم و او که داور من است، مرا برای همیشه تبرئه خواهد کرد.

Behold, I go forward, but he is not there; and backward, but I cannot perceive him:

امّا جستجوی من بی‌فایده است، او را نه در شرق پیدا می‌کنم و نه در غرب.

On the left hand, where he doth work, but I cannot behold him: he hideth himself on the right hand, that I cannot see him:

کارهای دست او را در شمال و جنوب می‌بینم، امّا خودش دیده نمی‌شود.

But he knoweth the way that I take: when he hath tried me, I shall come forth as gold.

او هر قدمی که برمی‌دارم می‌بیند و وقتی‌که مرا آزمایش کند، مانند طلای ناب بیرون می‌آیم.

My foot hath held his steps, his way have I kept, and not declined.

من با ایمان کامل راه او را دنبال نموده و از راه او انحراف نورزیده‌ام.

Neither have I gone back from the commandment of his lips; I have esteemed the words of his mouth more than my necessary food.

اوامر او را بجا آورده و کلام او را چون گنجی در دل خود نگاه داشته‌ام.

But he is in one mind, and who can turn him? and what his soul desireth, even that he doeth.

او تغییر نمی‌پذیرد و هیچ‌کس نمی‌تواند او را از تصمیمی که می‌گیرد، باز دارد.

For he performeth the thing that is appointed for me: and many such things are with him.

او نقشه‌ای را که برای من کشیده است، عملی می‌سازد و این تنها یکی از نقشه‌های اوست.

Therefore am I troubled at his presence: when I consider, I am afraid of him.

وقتی به این چیزها فکر می‌کنم، از حضور او وحشت می‌کنم.

For God maketh my heart soft, and the Almighty troubleth me:

خدای قادر مطلق جرأت مرا از بین برده و مرا هراسان ساخته است.

Because I was not cut off before the darkness, neither hath he covered the darkness from my face.

ای‌کاش فقط می‌توانستم در تاریکی ناپدید شوم و ظلمت غلیظ رویم را بپوشاند.