Job 10

L’anima mia prova disgusto della vita; vo’ dar libero corso al mio lamento, vo’ parlar nell’amarezza dell’anima mia!

از زندگی سیر شده‌ام، بنابراین می‌خواهم از زندگی تلخ و زار خود ناله و شکایت کنم.

Io dirò a Dio: "Non mi condannare! Fammi sapere perché contendi meco!"

خدایا محکومم مَکن. به من بگو چه گناهی کرده‌ام؟

Ti par egli ben fatto d’opprimere, di sprezzare l’opera delle tue mani e di favorire i disegni de’ malvagi?

آیا رواست که به من ظلم نمایی، از مخلوق خود نفرت کنی و طرفدار نقشه‌های گناهکاران باشی؟

Hai tu occhi di carne? Vedi tu come vede l’uomo?

آیا تو همه‌چیز را مانند ما می‌بینی؟

I tuoi giorni son essi come i giorni del mortale, i tuoi anni son essi come gli anni degli umani,

آیا زندگی تو مانند زندگی ما کوتاه است

che tu investighi tanto la mia iniquità, che t’informi così del mio peccato,

پس چرا تمام گناهان مرا می‌شماری و تمام خطاهایم را رقم می‌زنی؟

pur sapendo ch’io non son colpevole, e che non v’è chi mi liberi dalla tua mano?

خودت می‌دانی که من خطایی نکرده‌ام و کسی نمی‌تواند مرا از دست تو نجات بدهد.

Le tue mani m’hanno formato m’hanno fatto tutto quanto… e tu mi distruggi!

تو مرا با دست خود آفریدی و شکل دادی و اکنون می‌خواهی با همان دست مرا هلاک سازی.

Deh, ricordati che m’hai plasmato come argilla… e tu mi fai ritornare in polvere!

به‌خاطر داشته باش که تو مرا از گل ساختی و دوباره به خاک برمی‌گردانی.

Non m’hai tu colato come il latte e fatto rapprender come il cacio?

تو به پدرم نیرو بخشیدی تا در رحم مادر تولیدم کند و در آنجا مرا نشو و نما دادی.

Tu m’hai rivestito di pelle e di carne, e m’hai intessuto d’ossa e di nervi.

با پوست و گوشت پوشاندی و استخوانها و رگ و پی مرا به هم بافتی.

Mi sei stato largo di vita e di grazia, la tua provvidenza ha vegliato sul mio spirito,

به من زندگی دادی و از محبّت بی‌پایانت برخوردارم کردی و از روی احسان زندگی مرا حفظ نمودی.

ed ecco quello che nascondevi in cuore! Sì, lo so, questo meditavi:

امّا اکنون می‌دانم که در تمام اوقات تو مخفیانه نقشه‌ می‌کشیدی تا به من صدمه بزنی.

se avessi peccato, l’avresti ben tenuto a mente, e non m’avresti assolto dalla mia iniquità.

تو مراقب من بودی تا گناهی بکنم و تو از بخشیدنم خودداری نمایی.

Se fossi stato malvagio, guai a me! Se giusto, non avrei osato alzar la fronte, sazio d’ignominia, spettatore della mia miseria.

هرگاه گناهی از من سر بزند بلافاصله مرا جزا می‌دهی، امّا اگر کار درستی بکنم خیری نمی‌بینم. شخص بدبخت و بیچاره‌ای هستم.

Se l’avessi alzata, m’avresti dato la caccia come ad un leone e contro di me avresti rinnovato le tue maraviglie;

اگر سرم را بلند کنم، مانند شیری به من حمله می‌کنی و با آزار دادن من قدرت خود را نشان می‌دهی.

m’avresti messo a fronte nuovi testimoni, e avresti raddoppiato il tuo sdegno contro di me; legioni su legioni m’avrebbero assalito.

تو همیشه علیه من شاهد می‌آوری و خشم تو بر من هر لحظه زیادتر می‌شود و ضربات پی‌درپی بر من وارد می‌‌کنی.

E allora, perché m’hai tratto dal seno di mia madre? Sarei spirato senza che occhio mi vedesse!

چرا مرا از رحم مادر به دنیا آوردی؟ ای کاش می‌مُردم و چشم کسی مرا نمی‌دید.

Sarei stato come se non fossi mai esistito, m’avrebbero portato dal seno materno alla tomba!

مثل اینکه هرگز به دنیا نیامده بودم، از رحم مادر مستقیم به گور می‌رفتم.

Non son forse pochi i giorni che mi restano? Cessi egli dunque, mi lasci stare, ond’io mi rassereni un poco,

از زندگی من چیزی باقی نمانده است، پس مرا به حال خودم بگذار تا دمی آسوده باشم.

prima ch’io me ne vada, per non più tornare, nella terra delle tenebre e dell’ombra di morte:

بزودی از دنیا می‌روم و راه بازگشت برایم نیست.

terra oscura come notte profonda, ove regnano l’ombra di morte ed il caos, il cui chiarore è come notte oscura".

به جایی می‌روم که تاریکی و ظلمت و هرج و مرج حکم فرماست و خود روشنی هم تاریکی است.