Job 32

וישבתו שלשת האנשים האלה מענות את איוב כי הוא צדיק בעיניו׃

De tre männen upphörde nu att svara Job, eftersom han höll sig själv för rättfärdig.

ויחר אף אליהוא בן ברכאל הבוזי ממשפחת רם באיוב חרה אפו על צדקו נפשו מאלהים׃

Då blev Elihu, Barakels son, från Bus, av Rams släkt, upptänd av vrede. Mot Job upptändes han av vrede, därför att denne menade sig hava rätt mot Gud;

32:3

ובשלשת רעיו חרה אפו על אשר לא מצאו מענה וירשיעו את איוב׃

och mot hans tre vänner upptändes hans vrede, därför att de icke funno något svar varmed de kunde vederlägga Job.

32:4

ואליהו חכה את איוב בדברים כי זקנים המה ממנו לימים׃

Hittills hade Elihu dröjt att tala till Job, därför att de andra voro äldre till åren än han.

32:5

וירא אליהוא כי אין מענה בפי שלשת האנשים ויחר אפו׃

Men då nu Elihu såg att de tre männen icke mer hade något att svara, upptändes hans vrede.

32:6

ויען אליהוא בן ברכאל הבוזי ויאמר צעיר אני לימים ואתם ישישים על כן זחלתי ואירא מחות דעי אתכם׃

Så tog då Elihu, Barakels son, från Bus, till orda och sade; Ung till åren är jag, I däremot ären gamla. Därför höll jag mig tillbaka och var försagd och lade ej fram för eder min mening.

32:7

אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה׃

Jag tänkte: »Må åldern tala, och må årens mängd förkunna visdom.»

32:8

אכן רוח היא באנוש ונשמת שדי תבינם׃

Dock, på anden i människorna kommer det an, den Allsmäktiges livsfläkt giver dem förstånd.

32:9

לא רבים יחכמו וזקנים יבינו משפט׃

Icke de åldriga äro alltid visast, icke de äldsta förstå bäst vad rätt är.