Psalms 74

Se yon chante Asaf. Bondye, poukisa ou lage nou nèt konsa? Poukisa ou an kolè konsa sou moun pa ou yo, sou mouton ki nan savann ou yo?

(En maskil af Asaf.) Hvorfor har du, Gud, stødt os bort for evig, hvi ryger din Vrede mod Hjorden, du røgter?

Pa bliye pèp ou te chwazi depi nan tan lontan an, pèp ou te achte pou ou te fè yo tounen moun pa ou! Pa bliye mòn Siyon kote ou te chwazi pou rete a!

Kom din Menighed i Hu, som du fordum vandt dig, - du udløste den til din Ejendoms Stamme - Zions Bjerg, hvor du har din Bolig.

vin wè sa ki rete apre ravaj la! Lènmi nou yo fin kraze dènye bagay nan kay ki apa pou ou a.

Løft dine Fjed til de evige Tomter: Fjenden lagde alt i Helligdommen øde.

Moun ki pa vle wè ou yo, yo kanpe nan mitan kote pèp ou konn reyini an, y'ap rele byen fò. Yo wete tou sa ki nan tanp lan, yo mete drapo pa yo.

Dine Fjender brøled i dit Samlingshus, satte deres Tegn som Tegn deri.

Yo tankou moun k'ap voye kout rach pou koupe pyebwa nan yon gwo rak.

Det så ud, som når man løfter Økser i Skovens Tykning.

Yo kraze bout bèl panno bwa byen travay ki te nan tanp lan, anba kout rach ak kout mato.

Og alt det udskårne Træværk der! De hugged det sønder med Økse og Hammer.

Yo mete dife nan kay ki apa pou ou a, yo derespekte kote yo fè sèvis pou ou a, yo kraze l' vide atè.

På din Helligdom satte de Ild, de skændede og nedrev dit Navns Bolig.

Nan kè yo yo te di: Ann kraze yo tout yon sèl kou! Yo boule tout kote ki te apa pou Bondye nan peyi a!

De tænkte: "Til Hobe udrydder vi dem!" De brændte alle Guds Samlingshuse i Landet.

Tout bèl bagay ki te nan tanp lan disparèt. Pa gen pwofèt ankò. Pesonn pa konnen kilè sa va chanje.

Vore Tegn, dem ser vi ikke, Profeter findes ej mer; hvor længe, ved ingen af os.

Bondye, kilè moun k'ap pile nou anba pye yo va sispann joure? Gen lè lènmi yo p'ap janm gen respè pou non ou?

Hvor længe, o Gud, skal vor Modstander smæde, Fjenden blive ved at håne dit Navn?

Poukisa ou derefize ede nou? Poukisa ou rete kanpe ap gade, de bra ou kwaze?

Hvorfor holder du din Hånd tilbage og skjuler din højre i Kappens Fold?

Men, Bondye, se ou ki wa nou depi nan tan lontan. Ou fè nou genyen anpil batay sou latè.

Vor Konge fra fordums Tid er dog Gud, som udførte Frelsens Værk i Landet.

Se avèk pouvwa ou ou te fann lanmè a. Se avè l' ou te kraze tèt gwo bèt lanmè yo.

Du kløvede Havet med Vælde, knuste på Vandet Dragernes Hoved;

Se ou ki kraze tèt levyatan an, lèfini, ou fè bèt k'ap viv nan dezè a manje l'.

du søndrede Hovederne på Livjatan og gav dem som Æde til Ørkenens Dyr;

Ou te fè sous dlo pete, ou fè larivyè koule. Ou fe gwo larivyè rete konsa yo chèch.

Kilde og Bæk lod du vælde frem, du udtørred stedseflydende Strømme;

Ou fè lajounen, ou fè lannwit. Se ou ki mete lalin lan ak solèy la nan plas yo.

din er Dagen, og din er Natten, du grundlagde Lys og Sol,

Se ou ki fikse limit tè a. Se ou ki fè sezon chalè ak sezon fredi.

du fastsatte alle Grænser på Jord, du frembragte Sommer og Vinter.

Seyè, pa bliye jan lènmi ou yo ap pase ou nan rizib. Se yon bann moun san konprann ki pa gen respè pou non ou!

Kom i Hu, o HERRE, at Fjenden har hånet, et Folk af Dårer har spottet dit Navn!

Pa lage pèp ou nan men lènmi l' yo tankou toutrèl devan malfini. Pa bliye moun pa ou yo ki nan mizè nèt.

Giv ikke Vilddyret din Turteldues Sjæl, glem ikke for evigt dine armes Liv;

Chonje kontra ou te siyen avèk yo a! Paske, nan tout ti kwen peyi a, nan tout mòn yo se ansasen.

se hen til Pagten, thi fyldte er Landets mørke Steder med Voldsfærds Boliger.

Pa kite moun y'ap peze yo wont! Fè pou pòv malere yo ka fè lwanj ou.

Lad ej den fortrykte gå bort med Skam, lad de arme og fattige prise dit Navn!

Leve non, Bondye! Defann kòz ou! Pa bliye jan moun fou sa yo ap joure ou tout lajounen!

Gud, gør dig rede, før din Sag, kom i Hu, hvor du stadig smædes af bårer,

Pa bliye jan lènmi ou yo ap rele byen fò! Pa bliye jan moun ki pa vle wè ou yo ap fè eskandal san rete.

lad ej dine Avindsmænds Røst uænset! Ustandseligt lyder dine Fjenders Larm!