Job 16

Job prit la parole et dit:
Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
J'ai souvent entendu pareilles choses; Vous êtes tous des consolateurs fâcheux.
Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
Quand finiront ces discours en l'air? Pourquoi cette irritation dans tes réponses?
I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
Moi aussi, je pourrais parler comme vous, Si vous étiez à ma place: Je vous accablerais de paroles, Je secouerais sur vous la tête,
Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
Je vous fortifierais de la bouche, Je remuerais les lèvres pour vous soulager.
Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
Si je parle, mes souffrances ne seront point calmées, Si je me tais, en quoi seront-elles moindres?
Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
Maintenant, hélas! il m'a épuisé... Tu as ravagé toute ma maison;
A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
Tu m'as saisi, pour témoigner contre moi; Ma maigreur se lève, et m'accuse en face.
Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
Il me déchire et me poursuit dans sa fureur, Il grince des dents contre moi, Il m'attaque et me perce de son regard.
Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
Ils ouvrent la bouche pour me dévorer, Ils m'insultent et me frappent les joues, Ils s'acharnent tous après moi.
Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
Dieu me livre à la merci des impies, Il me précipite entre les mains des méchants.
Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
J'étais tranquille, et il m'a secoué, Il m'a saisi par la nuque et m'a brisé, Il a tiré sur moi comme à un but.
Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
Ses traits m'environnent de toutes parts; Il me perce les reins sans pitié, Il répand ma bile sur la terre.
Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
Il me fait brèche sur brèche, Il fond sur moi comme un guerrier.
Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
J'ai cousu un sac sur ma peau; J'ai roulé ma tête dans la poussière.
Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
Les pleurs ont altéré mon visage; L'ombre de la mort est sur mes paupières.
Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
Je n'ai pourtant commis aucune violence, Et ma prière fut toujours pure.
Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak,)
O terre, ne couvre point mon sang, Et que mes cris prennent librement leur essor!
O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
Déjà maintenant, mon témoin est dans le ciel, Mon témoin est dans les lieux élevés.
Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
Mes amis se jouent de moi; C'est Dieu que j'implore avec larmes.
O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
Puisse-t-il donner à l'homme raison contre Dieu, Et au fils de l'homme contre ses amis!
Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
Car le nombre de mes années touche à son terme, Et je m'en irai par un sentier d'où je ne reviendrai pas.
Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.