Psalms 83

Cantique. Psaume d'Asaph. O Dieu, ne reste pas dans le silence! Ne te tais pas, et ne te repose pas, ô Dieu!

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

Car voici, tes ennemis s'agitent, Ceux qui te haïssent lèvent la tête.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Ils forment contre ton peuple des projets pleins de ruse, Et ils délibèrent contre ceux que tu protèges.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Venez, disent-ils, exterminons-les du milieu des nations, Et qu'on ne se souvienne plus du nom d'Israël!

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Ils se concertent tous d'un même coeur, Ils font une alliance contre toi;

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Les tentes d'Edom et les Ismaélites, Moab et les Hagaréniens,

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Guebal, Ammon, Amalek, Les Philistins avec les habitants de Tyr;

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

L'Assyrie aussi se joint à eux, Elle prête son bras aux enfants de Lot. Pause.

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Traite-les comme Madian, Comme Sisera, comme Jabin au torrent de Kison!

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Ils ont été détruits à En-Dor, Ils sont devenus du fumier pour la terre.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Traite leurs chefs comme Oreb et Zeeb, Et tous leurs princes comme Zébach et Tsalmunna!

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Car ils disent: Emparons-nous Des demeures de Dieu!

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Mon Dieu! rends-les semblables au tourbillon, Au chaume qu'emporte le vent,

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Au feu qui brûle la forêt, A la flamme qui embrase les montagnes!

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Poursuis-les ainsi de ta tempête, Et fais-les trembler par ton ouragan!

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Couvre leur face d'ignominie, Afin qu'ils cherchent ton nom, ô Eternel!

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Qu'ils soient confus et épouvantés pour toujours, Qu'ils soient honteux et qu'ils périssent!

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Qu'ils sachent que toi seul, dont le nom est l'Eternel, Tu es le Très-Haut sur toute la terre!

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.