Job 32

Niin ne kolme miestä lakkasivat vastaamasta Jobia, että hän piti itsensä hurskaana.

A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:

Mutta Elihu Barakelin poika Busista, Ramin sukukunnasta, vihastui Jobin päälle, että hän piti sielunsa hurskaampana Jumalaa,

Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.

Ja närkästyi kolmen ystävänsä päälle, ettei he mitään vastausta löytäneet, ja kuitenkin tuomitsivat Jobin.

Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.

Sillä Elihu odotti niinkauvan kuin he puhuivat Jobin kanssa, että he olivat vanhemmat häntä.

Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.

Kuin Elihu näki, ettei vastausta ollut kolmen miehen suussa, vihastui hän.

Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.

Ja näin vastasi Elihu Barakelin poika Busista ja sanoi: minä olen nuori, ja te olette vanhat, sentähden minä häpesin ja pelkäsin osoittaa teille minun taitoani.

I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.

Minä ajattelin: puhukaan vuodet, ja vanhuus osoittakoon taitonsa.

Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.

Mutta henki on ihmisessä; ja Kaikkivaltiaan henki tekee hänen ymmärtäväiseksi.

Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.

Suuret ei ole taitavimmat, eikä vanhat ymmärrä, mikä oikeus on.

Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.

Sentähden minäkin puhun. Kuulkaat minua: minäkin osoitan tietoni.

Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.

Katso, minä olen odottanut teidän puhuissanne, minä olen ottanut teidän ymmärryksestänne vaarin, siihenasti että te olisitte osanneet oikeuden.

Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.

Ja minä olen ottanut teistä vaarin; ja katso, ei ole yksikään teistä Jobia nuhdellen voittanut, eli hänen sanaansa vastata taitanut.

I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.

Ettette sanoisi: me olemme löytäneet taidon; että Jumala on hänen hyljännyt, ja ei yksikään muu.

Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.

Sillä ei hän ole minua vastaan puhunut, enkä minä vastaa häntä niinkuin te puhuitte.

Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.

He pelkäävät, ja ei taida silleen mitään vastata, eikä mitään puhua.

Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.

Että minä olen odottanut, ja ei he taida mitään puhua; vaan he vaikenivat, ja ei enää vastaa mitään.

Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.

Niin minä vastaan kuitenkin osani, ja osoitan tietoni.

Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.

Sillä minä olen niin täynnä sanoja, että minun henkeni ahdistaa minun vatsaani.

Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.

Katso, minun vatsani on niinkuin viina, jonka henki ei avattu ole, joka uudet leilit särkee.

Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.

Minun täytyy puhua, että minä saisin henkeni vetää: minun täytyy avata huuleni ja vastata.

Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.

En minä muotoa katso, enkä ihmisen mielen perään puhu.

Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.

Sillä en minä tiedä (jos minä niin teen), että minun Luojani tempaa äkisti minun pois.

Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.