Job 26

Ijob respondis kaj diris:

Därefter tog Job till orda och sade:

Kiel vi helpas al tiu, kiu ne havas forton! Kiel vi subtenas tiun, kies brako estas senforta!

 Vilken hjälp har du ej skänkt den vanmäktige,  huru har du ej stärkt den maktlöses arm!

Kian konsilon vi donas al tiu, kiu ne havas saĝon, Kaj kiel grandan prudenton vi montras!

 Vilka råd har du ej givit den ovise,  och vilket överflöd av klokhet har du ej lagt i dagen!

Al kiu vi parolas vortojn? Kaj kies spirito eliras el vi?

 Vem gav dig kraft att tala sådana ord,  och vems ande var det som kom till orda ur dig?

La mortintoj tremas sub la akvo, Kaj ankaŭ tiuj, kiuj vivas en ĝi.

 Dödsrikets skuggor gripas av ångest,  djupets vatten och de som bo däri.

Ŝeol estas malkovrita antaŭ Li, Kaj la abismo ne havas kovron.

 Dödsriket ligger blottat för honom,  och avgrunden har intet täckelse.

Li etendis la nordon super la malpleno, Li pendigis la teron sur nenio.

 Han spänner ut nordanrymden över det tomma  och hänger upp jorden på intet.

Li ligas la akvon en Siaj nuboj, Kaj nubo ne krevas sub tio.

 Han samlar vatten i sina moln såsom i ett knyte,  och skyarna brista icke under bördan.

Li kovras la tronon Kaj etendas ĉirkaŭ ĝi Sian nubon.

 Han gömmer sin tron för vår åsyn,  han omhöljer den med sina skyar.

Li faris limon sur la akvo, Ĝis la loko, kie finiĝas la lumo kaj la mallumo.

 En rundel har han välvt såsom gräns för vattnen,  där varest ljus ändas i mörker.

La kolonoj de la ĉielo ŝanceliĝas Kaj tremas de Lia krio.

 Himmelens pelare skälva,  de gripas av förfäran vid hans näpst.

Per Sia forto Li kvietigas la maron, Kaj per Sia saĝo Li frakasas Rahabon.

 Med sin kraft förskräckte han havet,  och genom sitt förstånd sönderkrossade han Rahab.

Per Lia spirito belegiĝis la ĉielo; Lia mano trapikas la tordiĝantan serpenton.

 Blott han andades, blev himmelen klar;  hans hand genomborrade den snabba ormen.

Jen tio estas parto de Liaj vojoj; Kaj nur iometon ni aŭdis pri Li. Kiu povas kompreni la tondron de Lia potenco?

 Se, detta är allenast utkanterna av hans verk;  en sakta viskning är allt vad vi förnimma därom.  Hans allmakts dunder, vem skulle kunna fatta det?