Psalms 83

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

Canción: Salmo de Asaph. OH Dios no tengas silencio: No calles, oh Dios, ni te estés quieto.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Porque he aquí que braman tus enemigos; Y tus aborrecedores han alzado cabeza.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Sobre tu pueblo han consultado astuta y secretamente, Y han entrado en consejo contra tus escondidos.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Han dicho: Venid, y cortémoslos de ser pueblo, Y no haya más memoria del nombre de Israel.

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Por esto han conspirado de corazón á una, Contra ti han hecho liga;

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Los pabellones de los Idumeos y de los Ismaelitas, Moab y los Agarenos;

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

Gebal, y Ammón, y Amalec; Los Filisteos con los habitadores de Tiro.

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

También el Assur se ha juntado con ellos: Son por brazo á los hijos de Lot. (Selah.)

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Hazles como á Madián; Como á Sísara, como á Jabín en el arroyo de Cisón;

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Que perecieron en Endor, Fueron hechos muladar de la tierra.

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Pon á ellos y á sus capitanes como á Oreb y como á Zeeb; Y como á Zeba y como á Zalmunna, á todos sus príncipes;

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Que han dicho: Heredemos para nosotros Las moradas de Dios.

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Dios mío, ponlos como á torbellinos; Como á hojarascas delante del viento.

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Como fuego que quema el monte, Como llama que abrasa las breñas.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Persíguelos así con tu tempestad, Y asómbralos con tu torbellino.

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Llena sus rostros de vergüenza; Y busquen tu nombre, oh JEHOVÁ.

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Sean afrentados y turbados para siempre; Y sean deshonrados, y perezcan.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

Y conozcan que tu nombre es JEHOVÁ; Tú solo Altísimo sobre toda la tierra.