Psalms 83

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

(O cîntare. Un psalm al lui Asaf.) Dumnezeule, nu tăcea! Nu tăcea, şi nu Te odihni, Dumnezeule!

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Căci iată că vrăjmaşii Tăi se frămîntă, şi ceice Te urăsc înalţă capul.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Fac planuri pline de vicleşug împotriva poporului Tău, şi se sfătuiesc împotriva celor ocrotiţi de Tine.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

,,Veniţi``, zic ei, ,,să -i nimicim din mijlocul neamurilor, ca să nu se mai pomenească numele lui Israel!``

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Se strîng toţi cu o inimă, fac un legămînt împotriva Ta:

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

corturile lui Edom şi Ismaeliţii, Moabul şi Hagareniţii,

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

Ghebal, Amon, Amalec, Filistenii cu locuitorii Tirului.

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Asiria se uneşte şi ea cu ei, şi îşi împrumută braţul ei copiilor lui Lot. -(Oprire).

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Fă-le ca lui Madian, ca lui Sisera, ca lui Iabin la pîrîul Chison,

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

cari au fost nimiciţi la En-Dor, şi au ajuns un gunoi pentru îngrăşarea pămîntului.

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Căpeteniile lor fă-le ca lui Oreb şi Zeeb, şi tuturor domnilor lor ca lui Zebah şi Ţalmuna!

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Căci ei zic: ,,Să punem mîna pe locuinţele lui Dumnezeu!``

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Dumnezeule, fă -i ca vîrtejul de praf, ca paiul luat de vînt,

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Ca focul care arde pădurea, şi ca flacăra, care aprinde munţii!

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Urmăreşte -i astfel cu furtuna Ta, şi bagă groaza în ei cu vijelia Ta!

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Acopere-le faţa de ruşine, ca să caute Numele Tău, Doamne!

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Să fie ruşinaţi şi îngroziţi pe vecie, să le roşească obrazul de ruşine şi să piară!

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

Ca să ştie că numai Tu, al cărui Nume este Domnul, Tu eşti Cel Prea Înalt pe tot pămîntul;