Psalms 83

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

En sang, en salme av Asaf.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Gud, ti ikke! Vær ikke stille og hold dig ikke rolig, Gud!

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

For se, dine fiender larmer, og de som hater dig, løfter hodet.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Mot ditt folk legger de med svik hemmelige råd, og de rådslår mot dem du verner.

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

De sier: Kom og la oss utslette dem, så de ikke mere er et folk, og Israels navn skal ikke mere kommes i hu.

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

For de har av hjertet rådslått med hverandre; mot dig inngår de pakt,

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

Edoms telt og ismaelittene, Moab og hagarenene,

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Gebal og Ammon og Amalek, Filistea tillikemed innbyggerne av Tyrus.

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Også Assur har gitt sig i lag med dem, de er blitt Lots barns arm. Sela.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Gjør med dem som med Midian, som med Sisera, som med Jabin ved bekken Kison!

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

De blev ødelagt ved En-Dor, de blev til gjødsel for jorden.

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

La det gå dem, deres ypperste menn, som Oreb og som Se'eb, og alle deres fyrster som Sebah og som Salmunna,

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

dem som sier: Vi vil ta oss Guds boliger til eie!

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Min Gud, gjør dem som en støvhvirvel, som agner for vinden!

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Som en ild som tender en skog, og som en lue som setter fjell i brand,

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

således forfølge du dem med din storm og forferde du dem med ditt stormvær!

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Fyll deres åsyn med skam, så de søker ditt navn, Herre!

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

La dem blues og forferdes til evig tid, la dem bli til skamme og gå under! Og la dem kjenne at du alene har navnet Herre, den Høieste over all jorden!