Job 12

Kaj Ijob respondis kaj diris:

Allora Giobbe rispose e disse:

Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.

"Voi, certo, valete quanto un popolo, e con voi morrà la sapienza.

Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?

Ma del senno ne ho anch’io al par di voi, non vi son punto inferiore; e cose come codeste chi non le sa?

Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;

Io dunque dovrei essere il ludibrio degli amici! Io che invocavo Iddio, ed ei mi rispondeva; il ludibrio io, l’uomo giusto, integro!

Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.

Lo sprezzo alla sventura è nel pensiero di chi vive contento; esso è sempre pronto per coloro a cui vacilla il piede.

Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.

Sono invece tranquille le tende de’ ladroni e chi provoca Iddio, chi si fa un dio della propria forza, se ne sta al sicuro.

Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;

Ma interroga un po’ gli animali, e te lo insegneranno; gli uccelli del cielo, e te lo mostreranno;

Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.

o parla alla terra ed essa te lo insegnerà, e i pesci del mare te lo racconteranno.

Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,

Chi non sa, fra tutte queste creature, che la mano dell’Eterno ha fatto ogni cosa,

De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?

ch’egli tiene in mano l’anima di tutto quel che vive, e lo spirito di ogni essere umano?

La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.

L’orecchio non discerne esso le parole, come il palato assaggia le vivande?

La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.

Nei vecchi si trova la sapienza e lunghezza di giorni da intelligenza.

Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.

Ma in Dio stanno la saviezza e la potenza, a lui appartengono il consiglio e l’intelligenza.

Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.

Ecco, egli abbatte, e niuno può ricostruire; Chiude un uomo in prigione, e non v’è chi gli apra.

Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.

Ecco, egli trattiene le acque, e tutto inaridisce; le lascia andare, ed esse sconvolgono la terra.

Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.

Egli possiede la forza e l’abilità; da lui dipendono chi erra e chi fa errare.

Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.

Egli manda scalzi i consiglieri, colpisce di demenza i giudici.

La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.

Scioglie i legami dell’autorità dei re e cinge i loro fianchi di catene.

Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.

Manda scalzi i sacerdoti, e rovescia i potenti.

Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.

Priva della parola i più eloquenti, e toglie il discernimento ai vecchi.

Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.

Sparge lo sprezzo sui nobili, e rallenta la cintura ai forti.

Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.

Rivela le cose recondite, facendole uscir dalle tenebre, e trae alla luce ciò ch’è avvolto in ombra di morte.

Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.

Aggrandisce i popoli e li annienta, amplia le nazioni e le riconduce nei loro confini;

Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;

Toglie il senno ai capi della terra, e li fa errare in solitudini senza sentiero.

Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.

Van brancolando nelle tenebre, senza alcuna luce, e li fa barcollare come ubriachi.