Psalms 83

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

Píseň a žalm Azafův.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Bože, neodmlčujž se, nečiň se neslyše, aniž se upokojuj, ó Bože silný.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Nebo aj, nepřátelé tvoji se bouří, a ti, kteříž tě v nenávisti mají, pozdvihují hlavy.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Chytře tajné rady proti lidu tvému skládají, a radí se proti těm, kteréž ty skrýváš,

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Říkajíce: Poďte, a vyhlaďme je, ať nejsou národem, tak aby ani zpomínáno nebylo více jména Izraelova.

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Jednomyslněť se na tom spolu snesli, i smlouvou se proti tobě zavázali,

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

Stánkové Idumejští a Izmaelitští, Moábští a Agarenští,

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Gebálští a Ammonitští, a Amalechitští, Filistinští s obyvateli Tyrskými.

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Ano i Assyrští spojili se s nimi, jsouce na ruku synům Lotovým. Sélah.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Učiniž jim jako Madianským, jako Zizarovi, a jako Jabínovi při potoku Císon,

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Kteříž jsou do konce vyhlazeni v Endor, a učiněni hnůj země.

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Nalož s nimi a s vůdci jejich jako s Gorébem, jako s Zébem, jako s Zebahem, a jako s Salmunou, se všemi knížaty jejich.

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Neboť jsou řekli: Uvažme se dědičně v příbytky Boží.

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Můj Bože, učiň to, ať jsou jako chumelice, a jako stéblo před větrem.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Jakož oheň spaluje les, a jako plamen zapaluje hory,

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Tak ty je vichřicí svou stihej, a bouří svou ohrom je.

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Naplň tváře jejich zahanbením, tak aby hledali jména tvého, Hospodine.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

Nechať se hanbí a děsí na věčné časy, a ať potupu nesou a zahynou. [ (Psalms 83:19) A tak ať poznají, že ty, kterýž sám jméno máš Hospodin, jsi nejvyšší nade vší zemí. ]