Job 32

Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

A když přestali ti tři muži odpovídati Jobovi, proto že se spravedlivý sobě zdál,

Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

Tedy rozpáliv se hněvem Elihu, syn Barachele Buzitského z rodu Syrského, na Joba, rozhněval se, proto že spravedlivější pravil býti duši svou nad Boha.

kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

Ano i na ty tři z přátel jeho roznítil se hněv jeho, proto že nenalézajíce odpovědi, však potupovali Joba.

Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

Nebo Elihu očekával na Joba a na ně s řečí, proto že starší byli věkem než on.

Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

Ale vida Elihu, že nebylo žádné odpovědi v ústech těch tří mužů, zažhl se v hněvě svém.

Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

I mluvil Elihu syn Barachele Buzitského, řka: Já jsem nejmladší, vy pak jste starci, pročež ostýchaje se, nesměl jsem vám oznámiti zdání svého.

Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

Myslil jsem: Staří mluviti budou, a mnoho let mající v známost uvedou moudrost.

Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

Ale vidím, že Duch Boží v člověku a nadšení Všemohoucího činí lidi rozumné.

Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

Slavní ne vždycky jsou moudří, aniž starci vždycky rozumějí soudu.

Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

A protož pravím: Poslouchejte mne, oznámím i já také zdání své.

Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

Aj, očekával jsem na slova vaše, poslouchal jsem důvodů vašich dotud, dokudž jste vyhledávali řeči,

Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

A bedlivě vás soudě, spatřil jsem, že žádného není, kdo by Joba přemohl, není z vás žádného, ješto by odpovídal řečem jeho.

Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

Ale díte snad: Nalezli jsme moudrost, Bůh silný stihá jej, ne člověk.

Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

Odpovím: Ač Job neobracel proti mně řeči, a však slovy vašimi nebudu jemu odpovídati.

Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

Bojí se, neodpovídají více, zavrhli od sebe slova.

Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

Čekal jsem zajisté, však poněvadž nemluví, ale mlčí, a neodpovídají více,

Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Odpovím i já také za sebe, oznámím zdání své i já.

Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

Nebo pln jsem řečí, těsno ve mně duchu života mého.

Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

Aj, břicho mé jest jako mest nemající průduchu, jako sudové noví rozpuklo by se.

Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

Mluviti budu, a vydchnu sobě, otevru rty své, a odpovídati budu.

Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

Nebuduť pak šetřiti osoby žádného, a k člověku bez proměňování jména mluviti budu.

Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.

Nebo neumím jmen proměňovati, nebo tudíž by mne zachvátil stvořitel můj.