Psalms 108

(En Sang. En Salme af David.) Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig, vågn op, min Ære!

Ωιδη Ψαλμου του Δαβιδ. Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε θελω ψαλλει και θελω ψαλμωδει εν τη δοξη μου.

Harpe og Citer, vågn op, jeg vil vække Morgenrøden.

Εξεγερθητι, ψαλτηριον, και κιθαρα θελω εξεγερθη το πρωι.

Jeg vil takke dig, HERRE, blandt Folkeslag, lovprise dig blandt Folkefærd;

Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων, και θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων

thi din Miskundhed når til Himlen, din Sandhed til Skyerne.

διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου και εως των νεφελων η αληθεια σου.

Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!

Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους και η δοξα σου ας ηναι εφ ολην την γην

Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!

δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.

Gud talede i sin Helligdom: "Jeg vil udskifte Sikem med Jubel, udmåle Sukkots Dal;

Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου θελω χαιρει, θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει

mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,

Εμου ειναι ο Γαλααδ, εμου ο Μανασσης ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου

Moab min Vaskeskål, på Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg."

Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του πλυσιματος μου επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου θελω αλαλαξει επι την Παλαιστινην.

Hvo bringer mig til den befæstede By, hvo leder mig hen til Edom?

Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;

Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.

ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;

Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte.

Βοηθησον ημας απο της θλιψεως, διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.

Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!

Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.