Ephesians 2

Også eder, da I vare døde ved eders Overtrædelser og Synder,

Και εσας οντας νεκρους δια τας παραβασεις και τας αμαρτιας εζωοποιησεν,

hvori I fordum vandrede efter denne Verdens Tidsånd, efter hans Vis, som hersker over Luftens Magt, over den Ånd, der nu er virksom i Genstridighedens Børn,

εις τας οποιας περιεπατησατε ποτε κατα το πολιτευμα του κοσμου τουτου, κατα τον αρχοντα της εξουσιας του αερος, του πνευματος το οποιον ενεργει την σημερον εις τους υιους της απειθειας

iblandt hvilke også vi fordum alle vandrede i vort Køds Begæringer og gjorde Kødets og Tankernes Villie og vare af Natur Vredes Børn ligesom også de andre,

μεταξυ των οποιων και ημεις παντες ανεστραφημεν ποτε κατα τας επιθυμιας της σαρκος ημων, πραττοντες τα θεληματα της σαρκος και των διαλογισμων, και ημεθα εκ φυσεως τεκνα οργης, ως και οι λοιποι

men Gud, som er rig på Barmhjertighed, har for sin store Kærligheds Skyld, hvormed han elskede os,

ο Θεος ομως πλουσιος ων εις ελεος, δια την πολλην αγαπην αυτου με την οποιαν ηγαπησεν ημας,

også da vi vare døde ved vore Overtrædelser, levendegjort os med Kristus - af Nåde ere I frelste!

και ενω ημεθα νεκροι δια τα αμαρτηματα, εζωοποιησεν ημας μετα του Χριστου κατα χαριν εισθε σεσωσμενοι

og medoprejst os og sat os med ham i det himmelske i Kristus Jesus,

και συνανεστησε και συνεκαθισεν εν τοις επουρανιοις δια Ιησου Χριστου,

for at han i de tilkommende Tider kunde vise sin Nådes overvættes Rigdom ved Godhed imod os i Kristus Jesus.

δια να δειξη εις τους επερχομενους αιωνας τον υπερβαλλοντα πλουτον της χαριτος αυτου δια της προς ημας αγαθοτητος εν Χριστω Ιησου.

Thi af Nåden ere I frelste ved Tro, og det ikke af eder selv, Guds er Gaven;

Διοτι κατα χαριν εισθε σεσωσμενοι δια της πιστεως και τουτο δεν ειναι απο σας, Θεου το δωρον

ikke af Gerninger, for at ikke nogen skal rose sig.

ουχι εξ εργων, δια να μη καυχηθη τις.

Thi vi ere hans Værk, skabte i Kristus Jesus til gode Gerninger, som Gud forud beredte, for at vi skulde vandre i dem.

Διοτι αυτου ποιημα ειμεθα, κτισθεντες εν Χριστω Ιησου προς εργα καλα, τα οποια προητοιμασεν ο Θεος δια να περιπατησωμεν εν αυτοις.

Derfor kommer i Hu, at fordum I Hedninger i Kødet, I, som bleve kaldte Forhud af den såkaldte Omskærelse, der sker i Kødet med Hånden,

Δια τουτο ενθυμεισθε οτι σεις οι ποτε εθνικοι κατα σαρκα, οι λεγομενοι ακροβυστια υπο της λεγομενης περιτομης της χειροποιητου εν τη σαρκι,

at I på den Tid, uden for Kristus, vare udelukkede fra Israels Borgerret og fremmede for Forjættelsens Pagter, uden Håb og uden Gud i Verden.

οτι ησθε εν τω καιρω εκεινω χωρις Χριστου, απηλλοτριωμενοι απο της πολιτειας του Ισραηλ και ξενοι των διαθηκων της επαγγελιας, ελπιδα μη εχοντες και οντες εν τω κοσμω χωρις Θεου.

Nu derimod, i Kristus Jesus, ere I, som fordum vare langt borte, komne nær til ved Kristi Blod.

Τωρα ομως δια του Ιησου Χριστου σεις οι ποτε οντες μακραν εγεινετε πλησιον δια του αιματος του Χριστου.

Thi han er vor Fred, han, som gjorde begge til eet og nedbrød Gærdets Skillevæg,

Διοτι αυτος ειναι η ειρηνη ημων, οστις εκαμε τα δυο εν και ελυσε το μεσοτοιχον του φραγμου,

Fjendskabet, da han i sit Kød afskaffede Budenes Lov med dens Befalinger, for at han i sig kunde skabe de to til eet nyt Menneske ved at stifte Fred

καταργησας την εχθραν εν τη σαρκι αυτου, τον νομον των εντολων των εν τοις διαταγμασι, δια να κτιση εις εαυτον τους δυο εις ενα νεον ανθρωπον, φερων ειρηνην,

og for at forlige dem begge i eet Legeme med Gud ved Korset, idet han ved dette dræbte Fjendskabet.

και να συνδιαλλαξη αμφοτερους εις εν σωμα προς τον Θεον δια του σταυρου, θανατωσας δι αυτου την εχθραν.

Og han kom og forkyndte Fred for eder, som vare langt borte, og Fred for dem, som vare nær.

Και ελθων εκηρυξεν ευαγγελιον ειρηνης εις εσας τους μακραν και εις τους πλησιον,

Thi ved ham have vi begge i een Ånd Adgang til Faderen.

διοτι δι αυτου εχομεν αμφοτεροι την εισοδον προς τον Πατερα δι ενος Πνευματος.

Så ere I da ikke mere fremmede og Udlændinge, men I ere de helliges Medborgere og Guds Husfolk,

Αρα λοιπον δεν εισθε πλεον ξενοι και παροικοι αλλα συμπολιται των αγιων και οικειοι του Θεου,

opbyggede på Apostlenes og Profeternes Grundvold, idet Hovedhjørnestenen er Kristus Jesus selv,

εποικοδομηθεντες επι το θεμελιον των αποστολων και προφητων, οντος ακρογωνιαιου λιθου αυτου του Ιησου Χριστου

i hvem enhver Bygning sammenføjes og vokser til et helligt Tempel i Herren,

εν τω οποιω πασα η οικοδομη συναρμολογουμενη αυξανεται εις ναον αγιον εν Κυριω

i hvem også I blive medopbyggede til en Guds Bolig i Ånden.

εν τω οποιω και σεις συνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον του Θεου δια του Πνευματος.