Colossians 3

Når I altså, ere blevne oprejste med Kristus, da søger det, som er oventil, hvor Kristus sidder ved Guds højre Hånd.

Εαν λοιπον συνανεστητε μετα του Χριστου, τα ανω ζητειτε, οπου ειναι ο Χριστος καθημενος εν δεξια του Θεου,

Tragter efter det, som er oventil, ikke efter det, som er på Jorden.

τα ανω φρονειτε, μη τα επι της γης.

Thi I ere døde, og eders Liv er skjult med Kristus i Gud.

Διοτι απεθανετε, και η ζωη σας ειναι κεκρυμμενη μετα του Χριστου εν τω Θεω

Når Kristus, vort Liv, åbenbares, da skulle også I åbenbares med ham i Herlighed.

οταν ο Χριστος, η ζωη ημων, φανερωθη, τοτε και σεις μετ αυτου θελετε φανερωθη εν δοξη.

Så døder da de jordiske Lemmer, Utugt Urenhed, Brynde, ondt Begær og Havesygen, som jo er Afgudsdyrkelse;

Νεκρωσατε λοιπον τα μελη σας τα επι της γης, πορνειαν, ακαθαρσιαν, παθος, επιθυμιαν κακην και την πλεονεξιαν, ητις ειναι ειδωλολατρεια,

for disse Tings Skyld kommer Guds Vrede.

δια τα οποια ερχεται η οργη του Θεου επι τους υιους της απειθειας,

I dem vandrede også I fordum, da I levede deri.

εις τα οποια και σεις περιεπατησατε ποτε, οτε εζητε εν αυτοις

Men nu skulle også I aflægge det alt sammen, Vrede, Hidsighed, Ondskab, Forhånelse, slem Snak af eders Mund.

τωρα ομως απορριψατε και σεις ταυτα παντα, οργην, θυμον, κακιαν, βλασφημιαν, αισχρολογιαν εκ του στοματος σας

Lyver ikke for hverandre, da I have afført eder det gamle Menneske med dets Gerninger

μη ψευδεσθε εις αλληλους, αφου απεξεδυθητε τον παλαιον ανθρωπον μετα των πραξεων αυτου

og iført eder det nye, som fornyes til Erkendelse efter hans Billede, der skabte det;

και ενεδυθητε τον νεον, τον ανακαινιζομενον εις επιγνωσιν κατα την εικονα του κτισαντος αυτον,

hvor der ikke er Græker og Jøde, Omskærelse og Forhud, Barbar, Skyther, Træl, fri, men Kristus er alt og i alle.

οπου δεν ειναι Ελλην και Ιουδαιος, περιτομη και ακροβυστια, βαρβαρος, Σκυθης, δουλος, ελευθερος, αλλα τα παντα και εν πασιν ειναι ο Χριστος.

Så ifører eder da som Guds udvalgte, hellige og elskede inderlig Barmhjertighed, Godhed, Ydmyghed, Sagtmodighed, Langmodighed,

Ενδυθητε λοιπον, ως εκλεκτοι του Θεου αγιοι και ηγαπημενοι, σπλαγχνα οικτιρμων, χρηστοτητα, ταπεινοφροσυνην, πραοτητα, μακροθυμιαν,

så I bære over med hverandre og tilgive hverandre,dersom nogen har Klagemål imod nogen; ligesom Kristus tilgav eder, således også I!

υποφεροντες αλληλους και συγχωρουντες εις αλληλους, εαν τις εχη παραπονον κατα τινος καθως και ο Χριστος συνεχωρησεν εις εσας, ουτω και σεις

Men over alt dette skulle I iføre eder Kærligheden, hvilket er Fuldkommenhedens Bånd.

και εν πασι τουτοις ενδυθητε την αγαπην, ητις ειναι συνδεσμος της τελειοτητος.

Og Kristi Fred råde i eders Hjerter, til hvilken I også bleve kaldede i eet Legeme; og vorder taknemmelige!

Και η ειρηνη του Θεου ας βασιλευη εν ταις καρδιαις υμων, εις την οποιαν και προσεκληθητε εις εν σωμα και γινεσθε ευγνωμονες.

Lad Kristi Ord bo rigeligt iblandt eder, så I med al Visdom lære og påminde hverandre med Salmer, Lovsange og åndelige Viser, idet I synge med Ynde i eders Hjerter for Gud.

Ο λογος του Χριστου ας κατοικη εν υμιν πλουσιως μετα πασης σοφιας διδασκοντες και νουθετουντες αλληλους με ψαλμους και υμνους και ωδας πνευματικας, εν χαριτι ψαλλοντες εκ της καρδιας υμων προς τον Κυριον.

Og alt, hvad I gøre i Ord eller i Handling, det gører alt i den Herres Jesu Navn, takkende Gud Fader ved ham.

Και παν ο, τι αν πραττητε εν λογω η εν εργω, παντα εν τω ονοματι του Κυριου Ιησου πραττετε, ευχαριστουντες δι αυτου τον Θεον και Πατερα.

I Hustruer! underordner eder under eders Mænd, som det sømmer sig i Herren.

Αι γυναικες, υποτασσεσθε εις τους ανδρας σας, καθως πρεπει εν Κυριω.

I Mænd! elsker eders Hustruer, og værer ikke bitre imod dem!

Οι ανδρες, αγαπατε τας γυναικας σας και μη ησθε πικροι προς αυτας.

I Børn! adlyder i alle Ting eders Forældre, thi dette er velbehageligt i Herren.

Τα τεκνα, υπακουετε εις τους γονεις κατα παντα διοτι τουτο ειναι ευαρεστον εις τον Κυριον.

I Fædre! opirrer ikke eders Børn, for at de ikke skulle tabe Modet.

Οι πατερες, μη ερεθιζετε τα τεκνα σας, δια να μη μικροψυχωσιν.

I Trælle! adlyder i alle Ting eders Herrer efter Kødet, ikke med Øjentjeneste som de, der ville tækkes Mennesker, men i Hjertets Enfold, frygtende Herren.

Οι δουλοι, υπακουετε κατα παντα εις τους κατα σαρκα κυριους σας, ουχι με οφθαλμοδουλειας ως ανθρωπαρεσκοι, αλλα με απλοτητα καρδιας, φοβουμενοι τον Θεον.

Hvad I end foretage eder, så gører det af Hjertet, som for Herren og ikke for Mennesker,

Και παν ο, τι αν πραττητε, εκ ψυχης εργαζεσθε, ως εις τον Κυριον και ουχι εις ανθρωπους,

da I vide, at I af Herren skulle få Arven til Vederlag; det er den Herre Kristus, I tjene.

εξευροντες οτι απο του Κυριου θελετε λαβει την ανταποδοσιν της κληρονομιας διοτι εις τον Κυριον Χριστον δουλευετε.

Thi den, som gør Uret, skal få igen, hvad Uret han gjorde, og der er ikke Persons Anseelse.

Οστις ομως αδικει, θελει λαβει την αμοιβην της αδικιας αυτου, και δεν υπαρχει προσωποληψια.