Psalms 91

Den der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,

Yüceler Yücesi’nin barınağında oturan, Her Şeye Gücü Yeten’in gölgesinde barınır.

siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, på hvem jeg stoler.

“O benim sığınağım, kalemdir” derim RAB için, “Tanrım’dır, O’na güvenirim.”

Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;

Çünkü O seni avcı tuzağından, Ölümcül hastalıktan kurtarır.

han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.

Seni kanatlarının altına alır, Onların altına sığınırsın. O’nun sadakati senin kalkanın, siperin olur.

Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen der flyver om Dagen

Ne gecenin dehşetinden korkarsın, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan, Ne de öğleyin yok eden kırgından.

ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.

Ne gecenin dehşetinden korkarsın, Ne gündüz uçan oktan, Ne karanlıkta dolaşan hastalıktan, Ne de öğleyin yok eden kırgından.

Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Hånd, til dig når det ikke hen;

Yanında bin kişi, Sağında on bin kişi kırılsa bile, Sana dokunmaz.

du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;

Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek, Kötülerin cezasını göreceksin.

(thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.

Sen RAB’bi kendine sığınak, Yüceler Yücesi’ni konut edindiğin için,

Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;

Başına kötülük gelmeyecek, Çadırına felaket yaklaşmayacak.

thi han byder sine Engle at vogte dig på alle dine Veje;

[] Çünkü Tanrı meleklerine buyruk verecek, Gideceğin her yerde seni korusunlar diye.

de skal bære dig på deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod på nogen Sten;

[] Elleri üzerinde taşıyacaklar seni, Ayağın bir taşa çarpmasın diye.

du skal træde på Slanger og Øgler, trampe på Løver og Drager.

[] Aslanın, kobranın üzerine basıp geçeceksin, Genç aslanı, yılanı çiğneyeceksin.

"Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;

“Beni sevdiği için Onu kurtaracağım” diyor RAB, “Beni iyi tanıdığı için Ona kale olacağım.

kalder han på mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære:

Bana seslenince onu yanıtlayacağım, Sıkıntıda onun yanında olacağım, Kurtarıp yücelteceğim onu.

med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!"

Onu uzun ömürle doyuracak, Ona kurtarışımı göstereceğim.”