Psalms 90

(En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.

Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.

Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!

Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.

Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"

İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.

Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.

[] Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.

Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;

İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:

ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.

Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.

Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.

Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.

Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.

Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.

Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.

Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.

Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.

Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!

Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.

At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!

Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.

Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;

Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!

mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.

Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.

Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!

Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.

Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!

Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.

HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!

Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.