Job 23

Så tog Job til Orde og svarede:

Eyüp şöyle yanıtladı:

"Også i Dag er der Trods i min Klage, tungt ligger hans Hånd på mit Suk!

“Bugün de acı acı yakınacağım, İniltime karşın Tanrı’nın üzerimdeki eli ağırdır.

Ak, vidste jeg Vej til at finde ham, kunde jeg nå hans Trone!

Keşke O’nu nerede bulacağımı bilseydim, Tahtına varabilseydim!

Da vilde jeg udrede Sagen for ham og fylde min Mund med Beviser,

Davamı önünde dile getirir, Kanıtlarımı art arda sıralardım.

vide, hvad Svar han gav mig, skønne, hvad han sagde til mig!

Bana vereceği yanıtı öğrenir, Ne diyeceğini anlardım.

Mon han da satte sin Almagt imod mig? Nej, visselig agted han på mig;

Eşsiz gücüyle bana karşı mı çıkardı? Hayır, yalnızca dinlerdi beni.

da gik en oprigtig i Rette med ham, og jeg bjærged for evigt min Ret.

Haklı kişi davasını oraya, O’nun önüne getirebilirdi, Ben de yargılanmaktan sonsuza dek kurtulurdum.

Men går jeg mod Øst, da er han der ikke, mod Vest, jeg mærker ej til ham;

“Doğuya gitsem orada değil, Batıya gitsem O’nu bulamıyorum.

jeg søger i Nord og ser ham ikke, drejer mod Syd og øjner ham ej.

Kuzeyde iş görse O’nu seçemiyorum, Güneye dönse O’nu göremiyorum.

Thi han kender min Vej og min Vandel, som Guld går jeg frem af hans Prøve.

Ama O tuttuğum yolu biliyor, Beni sınadığında altın gibi çıkacağım.

Min Fod har holdt fast ved hans Spor, hans Vej har jeg fulgt, veg ikke derfra,

Adımlarını yakından izledim, Sapmadan yolunu tuttum.

fra hans Læbers Bud er jeg ikke veget, hans Ord har jeg gemt i mit Bryst.

Ağzından çıkan buyruklardan ayrılmadım, Günlük ekmeğimden çok ağzından çıkan sözlere değer verdim.

Men han gjorde sit Valg, hvem hindrer ham Han udfører, hvad hans Sjæl attrår.

“O tek başınadır, kim O’nu caydırabilir? Canı ne isterse onu yapar.

Thi han fuldbyrder, hvad han bestemte, og af sligt har han meget for.

Benimle ilgili kararını yerine getirir, Daha nice tasarısı vardır.

Derfor forfærdes jeg for ham og gruer ved Tanken om ham.

Bu yüzden dehşete düşerim huzurunda, Düşündükçe korkarım O’ndan.

Ja, Gud har nedbrudt mit Mod, forfærdet mig har den Almægtige;

Tanrı cesaretimi kırdı, Her Şeye Gücü Yeten beni yıldırdı.

thi jeg går til i Mørket, mit Åsyn dækkes af Mulm.

Karanlık beni susturamadı, Yüzümü örten koyu karanlık.