Psalms 74

(En maskil af Asaf.) Hvorfor har du, Gud, stødt os bort for evig, hvi ryger din Vrede mod Hjorden, du røgter?

Se yon chante Asaf. Bondye, poukisa ou lage nou nèt konsa? Poukisa ou an kolè konsa sou moun pa ou yo, sou mouton ki nan savann ou yo?

Kom din Menighed i Hu, som du fordum vandt dig, - du udløste den til din Ejendoms Stamme - Zions Bjerg, hvor du har din Bolig.

Pa bliye pèp ou te chwazi depi nan tan lontan an, pèp ou te achte pou ou te fè yo tounen moun pa ou! Pa bliye mòn Siyon kote ou te chwazi pou rete a!

Løft dine Fjed til de evige Tomter: Fjenden lagde alt i Helligdommen øde.

vin wè sa ki rete apre ravaj la! Lènmi nou yo fin kraze dènye bagay nan kay ki apa pou ou a.

Dine Fjender brøled i dit Samlingshus, satte deres Tegn som Tegn deri.

Moun ki pa vle wè ou yo, yo kanpe nan mitan kote pèp ou konn reyini an, y'ap rele byen fò. Yo wete tou sa ki nan tanp lan, yo mete drapo pa yo.

Det så ud, som når man løfter Økser i Skovens Tykning.

Yo tankou moun k'ap voye kout rach pou koupe pyebwa nan yon gwo rak.

Og alt det udskårne Træværk der! De hugged det sønder med Økse og Hammer.

Yo kraze bout bèl panno bwa byen travay ki te nan tanp lan, anba kout rach ak kout mato.

På din Helligdom satte de Ild, de skændede og nedrev dit Navns Bolig.

Yo mete dife nan kay ki apa pou ou a, yo derespekte kote yo fè sèvis pou ou a, yo kraze l' vide atè.

De tænkte: "Til Hobe udrydder vi dem!" De brændte alle Guds Samlingshuse i Landet.

Nan kè yo yo te di: Ann kraze yo tout yon sèl kou! Yo boule tout kote ki te apa pou Bondye nan peyi a!

Vore Tegn, dem ser vi ikke, Profeter findes ej mer; hvor længe, ved ingen af os.

Tout bèl bagay ki te nan tanp lan disparèt. Pa gen pwofèt ankò. Pesonn pa konnen kilè sa va chanje.

Hvor længe, o Gud, skal vor Modstander smæde, Fjenden blive ved at håne dit Navn?

Bondye, kilè moun k'ap pile nou anba pye yo va sispann joure? Gen lè lènmi yo p'ap janm gen respè pou non ou?

Hvorfor holder du din Hånd tilbage og skjuler din højre i Kappens Fold?

Poukisa ou derefize ede nou? Poukisa ou rete kanpe ap gade, de bra ou kwaze?

Vor Konge fra fordums Tid er dog Gud, som udførte Frelsens Værk i Landet.

Men, Bondye, se ou ki wa nou depi nan tan lontan. Ou fè nou genyen anpil batay sou latè.

Du kløvede Havet med Vælde, knuste på Vandet Dragernes Hoved;

Se avèk pouvwa ou ou te fann lanmè a. Se avè l' ou te kraze tèt gwo bèt lanmè yo.

du søndrede Hovederne på Livjatan og gav dem som Æde til Ørkenens Dyr;

Se ou ki kraze tèt levyatan an, lèfini, ou fè bèt k'ap viv nan dezè a manje l'.

Kilde og Bæk lod du vælde frem, du udtørred stedseflydende Strømme;

Ou te fè sous dlo pete, ou fè larivyè koule. Ou fe gwo larivyè rete konsa yo chèch.

din er Dagen, og din er Natten, du grundlagde Lys og Sol,

Ou fè lajounen, ou fè lannwit. Se ou ki mete lalin lan ak solèy la nan plas yo.

du fastsatte alle Grænser på Jord, du frembragte Sommer og Vinter.

Se ou ki fikse limit tè a. Se ou ki fè sezon chalè ak sezon fredi.

Kom i Hu, o HERRE, at Fjenden har hånet, et Folk af Dårer har spottet dit Navn!

Seyè, pa bliye jan lènmi ou yo ap pase ou nan rizib. Se yon bann moun san konprann ki pa gen respè pou non ou!

Giv ikke Vilddyret din Turteldues Sjæl, glem ikke for evigt dine armes Liv;

Pa lage pèp ou nan men lènmi l' yo tankou toutrèl devan malfini. Pa bliye moun pa ou yo ki nan mizè nèt.

se hen til Pagten, thi fyldte er Landets mørke Steder med Voldsfærds Boliger.

Chonje kontra ou te siyen avèk yo a! Paske, nan tout ti kwen peyi a, nan tout mòn yo se ansasen.

Lad ej den fortrykte gå bort med Skam, lad de arme og fattige prise dit Navn!

Pa kite moun y'ap peze yo wont! Fè pou pòv malere yo ka fè lwanj ou.

Gud, gør dig rede, før din Sag, kom i Hu, hvor du stadig smædes af bårer,

Leve non, Bondye! Defann kòz ou! Pa bliye jan moun fou sa yo ap joure ou tout lajounen!

lad ej dine Avindsmænds Røst uænset! Ustandseligt lyder dine Fjenders Larm!

Pa bliye jan lènmi ou yo ap rele byen fò! Pa bliye jan moun ki pa vle wè ou yo ap fè eskandal san rete.