Job 26

А Йов отговори и каза:

Eyüp şöyle yanıtladı:

Как си помогнал ти на слабия, как си спасил безсилната ръка!

“Çaresize nasıl yardım ettin! Güçsüz pazıyı nasıl kurtardın!

Как си съветвал онзи, който няма мъдрост, и показал изобилно разум свършен!

Bilge olmayana ne öğütler verdin! Sağlam bilgiyi pek güzel öğrettin!

На кого си дума известил? И чий дух е от теб излязъл?

Bu sözleri kime söyledin? Senin ağzından konuşan ruh kimin?

Пред Бога треперят сенките под водите и обитателите им.

“Suların ve sularda yaşayanların altında Ölüler titriyor.

Шеол е гол пред Него и няма покривало Авадон.

Tanrı’nın önünde ölüler diyarı çıplaktır, Yıkım diyarı örtüsüz.

Той простира севера над празнотата, окача земята на нищо.

O boşluğun üzerine kuzey göklerini yayar, Hiçliğin üzerine dünyayı asar.

Връзва водите в облаците Си, но пак облакът под тях не се съдира.

Bulutların içine suları sarar, Bulutlar yırtılmaz onların ağırlığı altında.

Покрива лицето на престола Си, като разпростира облака Си над него.

Dolunayın yüzünü örter, Üstüne bulutlarını serper.

Поставил е граница върху кръга на повърхността на водите, при края на светлината и мрака.

Suların yüzeyine sınır çizer Işıkla karanlığın ayrıldığı yerde.

Небесните стълбове треперят и се ужасяват при Неговата заплаха.

Göklerin direkleri sarsılır, Şaşkına dönerler O azarlayınca.

Той вълнува морето със силата Си и с разума Си разби Рахав.

Gücüyle denizi çalkalar, Ustaca Rahav’ı vurur.

Чрез дъха Му заблестяват небесата, ръката Му пробожда бягащия змей.

Gökler O’nun soluğuyla açılır, O’nun eli parçalar kaçan yılanı.

Ето, това са само краищата на Неговите пътища, и колко слаб шепот чуваме от Него! А гърма на силата Му кой ще разбере?

Bunlar yaptıklarının küçücük parçaları, O’ndan duyduğumuz hafif bir fısıltıdır. Gürleyen gücünü kim anlayabilir?”