Job 32

Тогава тези трима мъже престанаха да отговарят на Йов, защото той беше праведен в собствените си очи.

De tre menn svarte ikke Job mere, fordi han var rettferdig i sine egne øine.

Тогава пламна гневът на вузеца Елиу, сина на Варахиил, от рода на Рам. Гневът му пламна против Йов, защото оправдаваше себе си повече от Бога.

Da optendtes Elihus vrede - han stammet fra Bus og var sønn av Barak'el, av Rams ætt. Mot Job optendtes hans vrede, fordi han holdt sig selv for å være rettferdig for Gud,

Гневът му пламна и против тримата му приятели, защото, без да намерят отговор, бяха осъдили Йов.

og mot hans tre venner optendtes hans vrede, fordi de ikke fant noget svar og allikevel dømte Job skyldig.

А Елиу беше чакал Йов да говори, защото те бяха по-стари от него на дни.

Elihu hadde ventet med å tale til Job, fordi de andre var eldre av år enn han.

И когато Елиу видя, че в устата на тримата мъже нямаше отговор, гневът му пламна.

Da nu Elihu så at det ikke var noget svar i de tre menns munn, da optendtes hans vrede.

И вузецът Елиу, синът на Варахиил, заговори и каза: Аз съм млад на дни, а вие сте стари, затова се посвених — не смеех да явя, каквото зная.

Så tok da Elihu, sønn av Barak'el, busitten, til orde og sa: Jeg er ung av år, og I er gråhårede; derfor holdt jeg mig tilbake og torde ikke uttale for eder hvad jeg vet.

Аз казах: Нека дните да говорят и многото години на мъдрост да учат.

Jeg tenkte: La alderen tale og de mange år forkynne visdom!

Но в човека има дух и дъхът на Всемогъщия му дава разум.

Dog, det er menneskets ånd og den Allmektiges åndepust som gjør forstandig.

Не винаги големите са мъдри и старите разбират правосъдие.

De gamle er ikke alltid vise, ikke alltid forstår oldinger hvad rett er.

Затова казвам: Слушайте ме, и аз ще изявя, каквото зная.

Derfor sier jeg: Hør nu på mig! Også jeg vil uttale hvad jeg vet.

Ето, аз чаках да говорите вие, слушах разсъжденията ви, докато търсехте думи.

Jeg ventet på eders ord, jeg lyttet efter forstandig tale fra eder, mens I grundet på hvad I skulde si.

Слушах ви много внимателно, и ето, никой от вас не обори Йов, нито отговори на думите му.

Jeg gav akt på eder; men det var ingen av eder som gjendrev Job, ingen som svarte på hans ord.

Само да не кажете: Намерихме мъдрост! Бог ще го изобличи, а не човек.

Si ikke: Vi har funnet visdom hos ham; bare Gud kan få bukt med ham, ikke noget menneske!

Но той към мен не е отправил думи и аз няма да му отговоря с вашите речи.

Han har jo ikke rettet sin tale mot mig, og med eders ord vil jeg ikke svare ham.

Те са смаяни и не отговарят вече, убягнаха им думите.

De er forferdet og svarer ikke mere; ordene er blitt borte for dem.

А аз да чакам ли, понеже не говорят, понеже спряха и не отговарят вече?

Skal jeg vente, fordi de ikke taler, fordi de står der og ikke svarer mere?

И аз, от своя страна, ще отговоря; и аз ще изявя, каквото зная,

Også jeg vil nu svare for min del; også jeg vil uttale hvad jeg vet.

защото съм изпълнен с думи, духът ми вътре в мен ме принуждава.

For jeg er full av ord; ånden i mitt indre driver mig.

Ето, вътрешността ми е като неотворено вино, ще се пръсне като нови мехове.

Mitt indre er som innestengt vin; som nyfylte skinnsekker vil det revne.

Ще проговоря, за да си отдъхна, ще отворя устните си и ще отговоря.

Jeg vil tale, så jeg kan få luft; jeg vil åpne mine leber og svare.

Само да не бъда към никого пристрастен и човек да не лаская —

Jeg vil ikke ta parti for nogen, og jeg vil ikke smigre for noget menneske;

защото не зная да лаская, иначе Създателят ми скоро би ме махнал.

for jeg forstår ikke å smigre; ellers kunde min skaper lett rykke mig bort.