Job 35

فَأَجَابَ أَلِيهُو وَقَالَ:
igitur Heliu haec rursum locutus est
«أَتَحْسِبُ هذَا حَقًّا؟ قُلْتَ: أَنَا أَبَرُّ مِنَ اللهِ.
numquid aequa tibi videtur tua cogitatio ut diceres iustior Deo sum
لأَنَّكَ قُلْتَ: مَاذَا يُفِيدُكَ؟ بِمَاذَا أَنْتَفِعُ أَكْثَرَ مِنْ خَطِيَّتِي؟
dixisti enim non tibi placet quod rectum est vel quid tibi proderit si ego peccavero
أَنَا أَرُدُّ عَلَيْكَ كَلاَمًا، وَعَلَى أَصْحَابِكَ مَعَكَ.
itaque ego respondebo sermonibus tuis et amicis tuis tecum
اُنْظُرْ إِلَى السَّمَاوَاتِ وَأَبْصِرْ، وَلاَحِظِ الْغَمَامَ. إِنَّهَا أَعْلَى مِنْكَ.
suspice caelum et intuere et contemplare aethera quod altior te sit
إِنْ أَخْطَأْتَ فَمَاذَا فَعَلْتَ بِهِ؟ وَإِنْ كَثَّرْتَ مَعَاصِيَكَ فَمَاذَا عَمِلْتَ لَهُ؟
si peccaveris quid ei nocebis et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae quid facies contra eum
إِنْ كُنْتَ بَارًّا فَمَاذَا أَعْطَيْتَهُ؟ أَوْ مَاذَا يَأْخُذُهُ مِنْ يَدِكَ؟
porro si iuste egeris quid donabis ei aut quid de manu tua accipiet
لِرَجُل مِثْلِكَ شَرُّكَ، وَلابْنِ آدَمٍ بِرُّكَ.
homini qui similis tui est nocebit impietas tua et filium hominis adiuvabit iustitia tua
«مِنْ كَثْرَةِ الْمَظَالِمِ يَصْرُخُونَ. يَسْتَغِيثُونَ مِنْ ذِرَاعِ الأَعِزَّاءِ.
propter multitudinem calumniatorum clamabunt et heiulabunt propter vim brachii tyrannorum
وَلَمْ يَقُولُوا: أَيْنَ اللهُ صَانِعِي، مُؤْتِي الأَغَانِيِّ فِي اللَّيْلِ،
et non dixit ubi est Deus qui fecit me qui dedit carmina in nocte
الَّذِي يُعَلِّمُنَا أَكْثَرَ مِنْ وُحُوشِ الأَرْضِ، وَيَجْعَلُنَا أَحْكَمَ مِنْ طُيُورِ السَّمَاءِ؟
qui docet nos super iumenta terrae et super volucres caeli erudit nos
ثَمَّ يَصْرُخُونَ مِنْ كِبْرِيَاءِ الأَشْرَارِ وَلاَ يَسْتَجِيبُ.
ibi clamabunt et non exaudiet propter superbiam malorum
وَلكِنَّ اللهَ لاَ يَسْمَعُ كَذِبًا، وَالْقَدِيرُ لاَ يَنْظُرُ إِلَيْهِ.
non ergo frustra audiet Deus et Omnipotens singulorum causas intuebitur
فَإِذَا قُلْتَ إِنَّكَ لَسْتَ تَرَاهُ، فَالدَّعْوَى قُدَّامَهُ، فَاصْبِرْ لَهُ.
etiam cum dixeris non considerat iudicare coram eo et expecta eum
وَأَمَّا الآنَ فَلأَنَّ غَضَبَهُ لاَ يُطَالِبُ، وَلاَ يُبَالِي بِكَثْرَةِ الزَّلاَّّتِ،
nunc enim non infert furorem suum nec ulciscitur scelus valde
فَغَرَ أَيُّوبُ فَاهُ بِالْبَاطِلِ، وَكَبَّرَ الْكَلاَمَ بِلاَ مَعْرِفَةٍ».
ergo Iob frustra aperit os suum et absque scientia verba multiplicat