Proverbs 27

ne glorieris in crastinum ignorans quid superventura pariat dies
Μη καυχασαι εις την αυριον ημεραν διοτι δεν εξευρεις τι θελει γεννησει η ημερα.
laudet te alienus et non os tuum extraneus et non labia tua
Ας σε επαινη αλλος και μη το στομα σου ξενος, και μη τα χειλη σου.
grave est saxum et onerosa harena sed ira stulti utroque gravior
Βαρυς ειναι ο λιθος και δυσβαστακτος η αμμος αλλ η οργη του αφρονος ειναι βαρυτερα των δυο.
ira non habet misericordiam nec erumpens furor et impetum concitati ferre quis poterit
Ο θυμος ειναι σκληρος και η οργη οξεια αλλα τις δυναται να σταθη εμπροσθεν της ζηλοτυπιας;
melior est manifesta correptio quam amor absconditus
Ο φανερος ελεγχος ειναι καλητερος παρα κρυπτομενη αγαπη
meliora sunt vulnera diligentis quam fraudulenta odientis oscula
πληγαι φιλου ειναι πισται φιληματα δε εχθρων πολυαριθμα.
anima saturata calcabit favum anima esuriens et amarum pro dulce sumet
Κεχορτασμενη ψυχη αποστρεφεται την κηρηθραν εις δε την πεινασμενην ψυχην παν πικρον φαινεται γλυκυ.
sicut avis transmigrans de nido suo sic vir qui relinquit locum suum
Ως το πτηνον το αποπλανωμενον απο της φωλεας αυτου, ουτως ειναι ο ανθρωπος ο αποπλανωμενος απο του τοπου αυτου.
unguento et variis odoribus delectatur cor et bonis amici consiliis anima dulcoratur
Τα μυρα και τα θυμιαματα ευφραινουσι την καρδιαν, και η γλυκυτης του φιλου δια της εγκαρδιου συμβουλης.
amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris et domum fratris tui ne ingrediaris in die adflictionis tuae melior est vicinus iuxta quam frater procul
Τον φιλον σου και τον φιλον του πατρος σου μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης εν τη ημερα της συμφορας σου διοτι καλητερον ειναι γειτων πλησιον παρα αδελφος μακραν.
stude sapientiae fili mi et laetifica cor meum ut possim exprobranti respondere sermonem
Υιε μου, γινου σοφος και ευφραινε την καρδιαν μου, δια να εχω τι να αποκρινωμαι προς τον ονειδιζοντα με.
astutus videns malum absconditus est parvuli transeuntes sustinuere dispendia
Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται οι αφρονες εξακολουθουσι και τιμωρουνται.
tolle vestimentum eius qui spopondit pro extraneo et pro alienis auferto pignus
Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον και λαβε ενεχυρον απ αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.
qui benedicit proximo suo voce grandi de nocte consurgens maledicenti similis erit
Ο εγειρομενος το πρωι και ευλογων μετα μεγαλης φωνης τον πλησιον αυτου θελει λογισθη ως καταρωμενος αυτον.
tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa mulier conparantur
Ακαταπαυστον σταξιμον εν ημερα βροχερα, και φιλερις γυνη ειναι ομοια
qui retinet eam quasi qui ventum teneat et oleum dexterae suae vocabit
ο κρυπτων αυτην κρυπτει τον ανεμον και το μυρον εν τη δεξια αυτου κρυπτομενον φωναζει.
ferrum ferro acuitur et homo exacuit faciem amici sui
Ο σιδηρος ακονιζει τον σιδηρον και ο ανθρωπος ακονιζει το προσωπον του φιλου αυτου.
qui servat ficum comedet fructus eius et qui custos est domini sui glorificabitur
Ο φυλαττων την συκην θελει φαγει τον καρπον αυτης και ο φυλαττων τον κυριον αυτου θελει τιμηθη.
quomodo in aquis resplendent vultus prospicientium sic corda hominum manifesta sunt prudentibus
Καθως εις το υδωρ ανταποκρινεται προσωπον εις προσωπον, ουτω καρδια ανθρωπου εις ανθρωπον.
infernus et perditio non replentur similiter et oculi hominum insatiabiles
Ο αδης και η απωλεια δεν χορταινουσι και οι οφθαλμοι του ανθρωπου δεν χορταινουσιν.
quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum sic probatur homo ore laudantis
Ο αργυρος δοκιμαζεται δια του χωνευτηριου και ο χρυσος δια της καμινου ο δε ανθρωπος δια του στοματος των εγκωμιαζοντων αυτον.
si contuderis stultum in pila quasi tisanas feriente desuper pilo non auferetur ab eo stultitia eius
Και αν κοπανισης δια κοπανου τον αφρονα εν ιγδιω μεταξυ σιτου κοπανιζομενου, η αφροσυνη αυτου δεν θελει χωρισθη απ αυτου.
diligenter agnosce vultum pecoris tui tuosque greges considera
Προσεχε να γνωριζης την καταστασιν των ποιμνιων σου, και επιμελου καλως τας αγελας σου
non enim habebis iugiter potestatem sed corona tribuetur in generatione generationum
Διοτι ο πλουτος δεν μενει διαπαντος ουδε το διαδημα απο γενεας εις γενεαν.
aperta sunt prata et apparuerunt herbae virentes et collecta sunt faena de montibus
Ο χορτος βλαστανει και η χλοη αναφαινεται, και τα χορτα των ορεων συναγονται.
agni ad vestimentum tuum et hedi agri pretium
Τα αρνια ειναι δια τα ενδυματα σου, και οι τραγοι δια την πληρωμην του αγρου.
sufficiat tibi lac caprarum in cibos tuos in necessaria domus tuae et ad victum ancillis tuis
Και θελεις εχει αφθονον γαλα αιγων δια την τροφην σου, δια την τροφην του οικου σου και την ζωην των θεραπαινων σου.