Job 14

homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis

Człowiek, narodzony z niewiasty, dni krótkich jest, i pełen kłopotów;

quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet

Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.

et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium

Wszakże i na takiego otwierasz oczy twoje, a przywodzisz mię do sądu z sobą.

quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es

Któż pokaże czystego z nieczystego? Ani jeden;

breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt

Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.

recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius

Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzień jego.

lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant

Albowiem i o drzewie jest nadzieja, choć je wytną, że się jeszcze odmłodzi, a latorośl jego nie ustanie.

si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius

Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego:

ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est

Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.

homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est

Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?

quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat

Jako uchodzą wody z morza, a rzeka opada i wysycha.

sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo

Tak człowiek, gdy się układzie, nie wstanie więcej, a pokąd stoją nieba, nie ocuci się, ani będzie obudzony ze snu swego.

quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei

Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię!

putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea

Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.

vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram

Zawołasz, a ja tobie odpowiem; a spraw rąk twoich pożądasz.

tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis

Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.

signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam

Zapięczętowane jest w wiązance przestępstwo moje, a zgromadzasz nieprawości moje.

mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo

Prawdziwie jako góra padłszy rozsypuje się, a skała przenosi się z miejsca swego.

lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes

Jako woda wzdrąża kamienie, a powodzią zalane bywa, co samo od siebie rośnie z prochu ziemi: tak nadzieję ludzką w niwecz obracasz.

roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum

Przemagasz go ustawicznie, a on schodzi; odmieniasz postać jego, i wypuszczasz go.

sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget

Będąli zacni synowie jego, tego on nie wie; jeźli też wzgardzeni, on nie baczy.

attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit

Tylko ciało jego, póki żyw, boleje, a dusza jego w nim kwili.