Job 11

respondens autem Sophar Naamathites dixit

Ano ra ko Topara Naamati; i mea ia,

numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur

Kaua ranei hei whakautua te tini o nga kupu? A e whakatikaia ranei te tangata ngutu hohoro?

tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis

Ma au kupu whakapehapeha ranei e nohopuku ai nga tangata? A, ina tawai koe, kaua ranei he tangata e mea i a koe kia whakama?

dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo

E mea ana hoki koe, He tino tika taku whakaako, a he ma ahau ki ou kanohi.

atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi

Aue, me i korero te Atua, me i puaki mai ona ngutu ki te whakahe i a koe!

ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua

Me i whakaaturia mai e ia ki a koe nga mea ngaro o te matauranga, te huhua o nga ara o tana mahi! Na kia matau koe, he iti iho i ou he ta te Atua e tango nei i a koe.

forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies

Ina whakatakina e koe, e kitea ranei e koe te Atua? E tino kitea rawatia ranei e koe te Kaha Rawa?

excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces

Kei te rangi te tiketike; ka pehea koe? Hohonu iho i te reinga; ko te aha e mohiotia e koe?

longior terrae mensura eius et latior mari

Ko tona takoto, roa atu i te whenua, whanui atu i te moana.

si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei

Ki te mea ka haukotia e ia, ka herehera ranei, ka whakawakia ranei, ma wai ia e arai?

ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat

E mohio ana hoki ia ki nga tangata teka noa; a e kite ana ia i te he, ahakoa e kore e whakaaroa e ia.

vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat

Otiia ko te mea whakaarokore nei, ko te tangata kahore rawa ona hinengaro, ae ra, to te tangata rite i tona whanautanga kei te kuao kaihe mohoao.

tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas

Ki te whakatikaia e koe tou ngakau, a ka wherahia ou ringa ki a ia;

si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia

Ki te mea he he kei tou ringa, whakamataratia atu, kaua hoki te kino e noho ki ou tapenakara;

tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis

He pono ko reira ara ai tou mata, te ai he ira; ae, ka u hoki koe, te ai he wehi:

miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis

Tera hoki koe e wareware ki tou mauiui; a e maharatia e koe ano ko nga wai kua rere atu.

et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer

A ko tou ora tera e marama ke atu i to te poutumarotanga o ate ra; a ahakoa e pouri ano, ka rite ki te ata.

et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies

Ka tatu ou whakaaro, no te mea ka whai tumanakohanga atu; ae, ka rapu koe i tetahi taha ou, i tetahi taha, a ka takoto marire koe.

requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi

E takoto iho ano koe, te ai he kaiwhakawehi; he tokomaha ano hoki e whai kia paingia e koe.

oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae

Ka poko ia nga kanohi o te hunga kino, kore ake he rerenga mo ratou; ko ta ratou e tumanako atu ai ko te hemonga.