Job 11

respondens autem Sophar Naamathites dixit

آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur

آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis

آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟ آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟

dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo

تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.

atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi

امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد

ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua

و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.

forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies

کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.

excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces

آسمان، خدا را محدود نمی‌کند، امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد. خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.

longior terrae mensura eius et latior mari

عظمت خدا وسیع‌تر از زمین و عمیقتر از دریاست

si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei

اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می‌تواند مانع او شود؟

ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat

زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیست و می‌داند چه کسی گناهکار کیست.

vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat

شخص احمق وقتی حکیم می‌شود که الاغ وحشی انسانی بزاید.

tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas

اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،

si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia

از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،

tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis

آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.

miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis

همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنی و آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.

et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer

زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.

et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies

با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنی و در راحت و آسایش به سر می‌بری.

requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi

از دشمنانت نخواهی ترسید؛ مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست.

oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae

امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.