Psalms 116

Я вірив, коли говорив: Я сильно пригнічений!

RAB’bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.

Я сказав був у поспіху: Кожна людина говорить неправду!

Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O’na sesleneceğim.

Чим я відплачу Господеві за всі добродійства Його на мені?

Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.

Я чашу спасіння прийму, і прикличу Господнє ім'я!

O zaman RAB’bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.

Присяги свої Господеві я виконаю перед усім народом Його!

RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.

Дорога в очах Господа смерть богобійних Його!

RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.

О Господи, я бо Твій раб, я Твій раб, син Твоєї невільниці, Ти кайдани мої розв'язав!

Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.

Я жертву подяки Тобі принесу, і Господнім ім'ям буду кликати!

Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.

Присяги свої Господеві я виконаю перед усім народом Його,

Yaşayanların diyarında, RAB’bin huzurunda yürüyeceğim.

на подвір'ях Господнього дому, посеред тебе, о Єрусалиме! Алілуя!

[] İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.

Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.

Ne karşılık verebilirim RAB’be, Bana yaptığı onca iyilik için?

Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB’bi adıyla çağıracağım.

Bütün halkının önünde, RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim.

RAB’bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.

Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.

Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.

RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,

RAB’bin Tapınağı’nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB’be övgüler sunun!