Proverbs 9

Мудрість свій дім збудувала, сім стовпів своїх витесала.
Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.
Зарізала те, що було на заріз, змішала вино своє, і трапезу свою приготовила.
Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.
Дівчат своїх вислала, і кличе вона на висотах міських:
Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:
Хто бідний на розум, хай прийде сюди, а хто нерозумний, говорить йому:
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
Ходіть, споживайте із хліба мого, та пийте з вина, що його я змішала!
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
Покиньте глупоту і будете жити, і ходіте дорогою розуму!
“Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.
Хто картає насмішника, той собі ганьбу бере, хто ж безбожникові виговорює, сором собі набуває.
“Alaycıyı paylayan aşağılanmayı hak eder, Kötü kişiyi azarlayan hakarete uğrar.
Не дорікай пересмішникові, щоб тебе не зненавидів він, викартай мудрого й він покохає тебе.
Alaycıyı azarlama, yoksa senden nefret eder. Bilge kişiyi azarlarsan, seni sever.
Дай мудрому й він помудріє іще, навчи праведного і прибільшить він мудрости!
Bilge kişiyi eğitirsen Daha bilge olur, Doğru kişiye öğretirsen bilgisini artırır.
Страх Господній початок премудрости, а пізнання Святого це розум,
[] RAB korkusudur bilgeliğin temeli. Akıl Kutsal Olan’ı tanımaktır.
бо мною помножаться дні твої, і додадуть тобі років життя.
Benim sayemde günlerin çoğalacak, Ömrüne yıllar katılacak.
Якщо ти змудрів то для себе змудрів, а як станеш насмішником, сам понесеш!
Bilgeysen, bilgeliğinin yararı sanadır, Alaycı olursan acısını yalnız sen çekersin.”
Жінка безглузда криклива, нерозумна, і нічого не знає!
Akılsız kadın yaygaracı Ve saftır, hiçbir şey bilmez.
Сідає вона на сидінні при вході до дому свого, на високостях міста,
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
щоб кликати тих, хто дорогою йде, хто путтю своєю простує:
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
Хто бідний на розум, хай прийде сюди, а хто нерозумний, то каже йому:
“Kim safsa buraya gelsin” der. Sağduyudan yoksun olanlara da,
Вода крадена солодка, і приємний прихований хліб...
“Çalıntı su tatlı, Gizlice yenen yemek lezzetlidir” der.
І не відає він, що самі там мерці, у глибинах шеолу запрошені нею!...
Ne var ki, evine girenler ölüme gittiklerini, Ona konuk olanlar Ölüler diyarının dibine indiklerini bilmezler.