Job 14

Людина, що від жінки народжена, короткоденна та повна печалями:
Nou menm moun, se nan vant fanm nou soti. Lavi nou kout, men li pa manke traka!
вона виходить, як квітка й зів'яне, і втікає, мов тінь, і не зостається...
Nou parèt tankou yon flè. Epi lamenm nou fennen. Nou disparèt tankou yon nwaj k'ap pase.
І на такого Ти очі Свої відкриваєш, і водиш на суд із Собою його!
Epi, Bondye, se sa w'ap louvri je ou gade. Se sa w'ap fè kanpe devan ou pou jije l'?
Хто чистого вивести може з нечистого? Ані один!
Ki moun ki ka fè dlo pwòp soti nan yon sous sal? Pesonn moun.
Якщо визначені його дні, число його місяців в Тебе, якщо Ти призначив для нього мету, що її не перейде,
Tan chak moun gen pou l' viv la fikse deja depi lontan. Kantite mwa li gen pou l' viv la, se nan men ou sa rete. Anyen pa ka chanje.
відвернися від нього і він заспокоїться, і буде він тішитися своїм днем, як той наймит...
Tanpri, wete je ou sou mwen. Kite m' pran yon ti souf. Tankou moun ki fin pase yon jounen ap travay di, kite m' pran yon ti kanpo.
Бо дерево має надію: якщо буде стяте, то силу отримає знову, і парост його не загине;
Toujou gen yon ti espwa pou yon pyebwa. Yo te mèt koupe l', l'ap toujou pouse ankò, li p'ap mouri.
якщо постаріє в землі його корінь і в поросі вмре його пень,
Rasin li yo te mèt fin vye nan tè a, bout chouk la te mèt fin chèch,
то від водного запаху знов зацвіте, і пустить галуззя, немов саджанець!
depi li jwenn dlo, l'ap boujonnen, l'ap pouse kreyòl.
А помре чоловік і зникає, а сконає людина то де ж вона є?...
Men moun, depi yo mouri, yo tounen kadav. Lè yo kase kòd, ou pa wè kote yo fè.
Як вода витікає із озера, а річка спадає та сохне,
Letan ka cheche, larivyè ka sispann koule.
так і та людина покладеться й не встане, аж до закінчення неба не збудяться люди та не прокинуться зо сну свого...
Men, kote yon moun mouri kouche a, pa gen leve pou li ankò. Poul va fè dan anvan y'a leve vivan ankò, anvan y'a leve soti nan dòmi yo a.
О, якби Ти в шеолі мене заховав, коли б Ти мене приховав, аж поки минеться Твій гнів, коли б час Ти призначив мені, та й про мене згадав!
Si sèlman ou ta vle kache m' nan peyi kote mò yo ye a? Si ou te ka kite m' la jouk kòlè ou la fin pase? Apre sa, ou ta fikse yon dat pou chonje m' ankò.
Як помре чоловік, то чи він оживе? Буду мати надію по всі дні свойого життя, аж поки не прийде заміна для мене!
Men, sa m'ap di la a? Eske moun mouri ka leve? Sa pa fè anyen. Mwen ta tann move tan sa a fin pase, jouk sa ta bon pou mwen ankò.
Кликав би Ти, то я відповів би Тобі, за чин Своїх рук сумував би,
Lè sa a, ou ta rele m', mwen ta reponn ou. Ou ta kontan wè sa ou te fè ak men ou lan.
бо кроки мої рахував би тепер, а мойого гріха не стеріг би,
Lè sa a, ou ta gade jan m'ap mache a, men, ou pa ta chonje sa m' te konn fè ki mal.
провина моя була б запечатана в вузлику, і Ти закрив би моє беззаконня...
Ou ta padonnen m' peche m' yo, ou ta mare yo tout fè yon pakèt voye jete.
Але гора справді впаде, а скеля зсувається з місця свого,
Rive yon lè se pou mòn yo anfale, se pou wòch yo woule desann.
каміння стирає вода, її злива сполощує порох землі, так надію того Ти губиш...
Rive yon lè dlo ap fin manje wòch yo, lapli ap fin bwote tout tè a desann. Konsa tou, rive yon lè ou wete tout espwa nan kè moun.
Ти силою схопиш назавжди його, і відходить, Ти міняєш обличчя його й відсилаєш його...
Ou kraze yo nèt anba men ou, epi yo mouri. Ou fè moun pa ka rekonèt yo, epi ou voye yo ale.
Чи сини його славні, того він не знає, чи в прикрому стані того він не відає...
Moun fè lwanj pitit mò yo, men mò yo menm yo pa konn anyen. Moun pase yo nan betiz, men yo menm, sa pa di yo anyen.
Боліє він тільки тоді, коли тіло на ньому, коли в ньому душа тоді тужить..
Yon sèl soufrans yo santi se sa k'ap manje yo nan tout kò yo a. Se pou tèt pa yo ase y'ap plenyen!