Proverbs 27

Μη καυχασαι εις την αυριον ημεραν διοτι δεν εξευρεις τι θελει γεννησει η ημερα.

Älä kehu huomisesta päivästä; sillä et sinä tiedä, mitä tänäpänä tapahtuu.

Ας σε επαινη αλλος και μη το στομα σου ξενος, και μη τα χειλη σου.

Anna toisen sinuas kiittää, ja ei sinun oman suus, muukalaisen, ja ei omin huultes.

Βαρυς ειναι ο λιθος και δυσβαστακτος η αμμος αλλ η οργη του αφρονος ειναι βαρυτερα των δυο.

Kivi on raskas ja santa painaa; vaan tyhmän viha on raskaampi kuin ne molemmat.

Ο θυμος ειναι σκληρος και η οργη οξεια αλλα τις δυναται να σταθη εμπροσθεν της ζηλοτυπιας;

Viha on julma kappale ja karvas mieli on myrsky; ja kuka taitaa olla kateutta vastaan?

Ο φανερος ελεγχος ειναι καλητερος παρα κρυπτομενη αγαπη

Julkinen kuritus on parempi kuin salainen rakkaus.

πληγαι φιλου ειναι πισται φιληματα δε εχθρων πολυαριθμα.

Hyvänsuovan haavat ovat paremmet kuin petolliset Vainoojain suunantamiset.

Κεχορτασμενη ψυχη αποστρεφεται την κηρηθραν εις δε την πεινασμενην ψυχην παν πικρον φαινεται γλυκυ.

Ravittu sielu polkee hunajaa; vaan isoovaiselle sielulle ovat kaikki karvaatkin makiat.

Ως το πτηνον το αποπλανωμενον απο της φωλεας αυτου, ουτως ειναι ο ανθρωπος ο αποπλανωμενος απο του τοπου αυτου.

Niinkuin lintu, joka pesästänsä kulkee, niin on se mies, joka siastansa siirtää.

Τα μυρα και τα θυμιαματα ευφραινουσι την καρδιαν, και η γλυκυτης του φιλου δια της εγκαρδιου συμβουλης.

Voiteesta ja suitsutuksesta sydän iloitsee, ja ystävän hyvä neuvo on sielulle otollinen.

Τον φιλον σου και τον φιλον του πατρος σου μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης εν τη ημερα της συμφορας σου διοτι καλητερον ειναι γειτων πλησιον παρα αδελφος μακραν.

Älä hylkää ystävääs, ja isäs ystäviä, ja älä mene veljes huoneesen, kuin sinun väärin käy; sillä parempi on kylänmies, joka läsnä on, kuin veli, joka taampana on.

Υιε μου, γινου σοφος και ευφραινε την καρδιαν μου, δια να εχω τι να αποκρινωμαι προς τον ονειδιζοντα με.

Ole viisas, poikani, ja iloita sydämeni, että minä taitaisin vastata sitä, joka minua pilkkaa.

Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται οι αφρονες εξακολουθουσι και τιμωρουνται.

Viisas näkee vaaran, ja lymyttää itsensä; vaan tyhmät menevät siihen, ja saavat vahingon.

Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον και λαβε ενεχυρον απ αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.

Ota hänen vaattensa, joka toisen takaa, ja ota häneltä pantti muukalaisen edestä.

Ο εγειρομενος το πρωι και ευλογων μετα μεγαλης φωνης τον πλησιον αυτου θελει λογισθη ως καταρωμενος αυτον.

Joka lähimmäistänsä siunaa korkialla äänellä, ja nousee varhain, se luetaan hänelle kiroukseksi.

Ακαταπαυστον σταξιμον εν ημερα βροχερα, και φιλερις γυνη ειναι ομοια

Riitainen vaimo, ja alinomainen tiukkuminen suuresta sateesta, nämät oikein yhteen verrataan.

ο κρυπτων αυτην κρυπτει τον ανεμον και το μυρον εν τη δεξια αυτου κρυπτομενον φωναζει.

Joka häntä tahtoo kätkeä, hän käsittelee tuulta, ja pivo öljyä kädessänsä.

Ο σιδηρος ακονιζει τον σιδηρον και ο ανθρωπος ακονιζει το προσωπον του φιλου αυτου.

Veitsi hioo veitsen, ja mies teroittaa ystävänsä.

Ο φυλαττων την συκην θελει φαγει τον καρπον αυτης και ο φυλαττων τον κυριον αυτου θελει τιμηθη.

Joka fikunapuunsa varjelee, se syö siitä hedelmän, ja joka herraansa vartioitsee, se kunnioitetaan.

Καθως εις το υδωρ ανταποκρινεται προσωπον εις προσωπον, ουτω καρδια ανθρωπου εις ανθρωπον.

Niinkuin varjo on vedessä ihmisen kasvon suhteen, niin on ihmisen sydän toisia vastaan.

Ο αδης και η απωλεια δεν χορταινουσι και οι οφθαλμοι του ανθρωπου δεν χορταινουσιν.

Helvetti ja kadotus ei tule ikänä täyteen, ja ihmisen silmät ovat tyytymättömät.

Ο αργυρος δοκιμαζεται δια του χωνευτηριου και ο χρυσος δια της καμινου ο δε ανθρωπος δια του στοματος των εγκωμιαζοντων αυτον.

Mies tulee kiusatuksi kiittäjän suun kautta, niinkuin hopia ahjossa ja kulta pätsissä.

Και αν κοπανισης δια κοπανου τον αφρονα εν ιγδιω μεταξυ σιτου κοπανιζομενου, η αφροσυνη αυτου δεν θελει χωρισθη απ αυτου.

Jos sinä huhmaressa survoisit tyhmän niinkuin ryynit, niin ei kuitenkaan hänen hulluutensa hänestä erkane.

Προσεχε να γνωριζης την καταστασιν των ποιμνιων σου, και επιμελου καλως τας αγελας σου

Ota ahkera vaari lampaistas, ja pidä murhe laumastas;

Διοτι ο πλουτος δεν μενει διαπαντος ουδε το διαδημα απο γενεας εις γενεαν.

Sillä ei tavara ole ijankaikkisesti, eikä kruunu suvusta sukuun.

Ο χορτος βλαστανει και η χλοη αναφαινεται, και τα χορτα των ορεων συναγονται.

Ruoho käy ylös ja kukkaset puhkeevat, ja heinät vuorilla kootaan.

Τα αρνια ειναι δια τα ενδυματα σου, και οι τραγοι δια την πληρωμην του αγρου.

Lampaat vaatettavat sinua, ja kauriit antavat pellon vuoron.

Και θελεις εχει αφθονον γαλα αιγων δια την τροφην σου, δια την τροφην του οικου σου και την ζωην των θεραπαινων σου.

Sinulla on vuohten rieskaa kyllä sekä omaksi settä huonees ravinnoksi, ja piikais elatukseksi.