Romans 12

Σας παρακαλω λοιπον, αδελφοι, δια των οικτιρμων του Θεου, να παραστησητε τα σωματα σας θυσιαν ζωσαν, αγιαν, ευαρεστον εις τον Θεον, ητις ειναι η λογικη σας λατρεια,

Jeg formaner eder altså, Brødre! ved Guds Barmhjertighed, til at fremstille eder Legemer som et levende, helligt, Gud velbehageligt Offer; dette er eders fornuftige Gudsdyrkelse.

και μη συμμορφονεσθε με τον αιωνα τουτον, αλλα μεταμορφονεσθε δια της ανακαινισεως του νοος σας, ωστε να δοκιμαζητε τι ειναι το θελημα του Θεου, το αγαθον και ευαρεστον και τελειον.

Og skikker eder ikke lige med denne Verden, men vorder forvandlede ved Sindets Fornyelse, så I må skønne, hvad der er Guds Villie, det gode og velbehagelige og fuldkomne.

Διοτι λεγω δια της χαριτος της εις εμε δοθεισης προς παντα οστις ειναι μεταξυ σας, να μη φρονη υψηλοτερα παρ ο, τι πρεπει να φρονη, αλλα να φρονη ωστε να σωφρονη, κατα το μετρον της πιστεως, το οποιον ο Θεος εμοιρασεν εις εκαστον.

Thi ved den Nåde, som er given mig, siger jeg til enhver iblandt eder, at han ikke skal tænke højere om sig selv, end han bør tænke, men tænke med Betænksomhed, efter som Gud tildelte enhver Troens Mål.

Διοτι καθως εχομεν εν ενι σωματι μελη πολλα, παντα δε τα μελη δεν εχουσι το αυτο εργον,

Thi ligesom vi have mange Lemmer på eet Legeme, men Lemmerne ikke alle have den samme Gerning,

ουτω και ημεις οι πολλοι εν σωμα ειμεθα εν Χριστω, ο δε καθεις μελη αλληλων.

således ere vi mange eet Legeme i Kristus, men hver for sig hverandres Lemmer.

Εχοντες δε χαρισματα διαφορα κατα την δοθεισαν εις ημας χαριν, ειτε προφητειαν, ας προφητευωμεν κατα την αναλογιαν της πιστεως,

Men efterdi vi have forskellige Nådegaver efter den Nåde, som er given os, det være sig Profeti, da lader os bruge den i Forhold til vor Tro;

ειτε διακονιαν, ας καταγινωμεθα εις την διακονιαν, ειτε διδασκει τις, ας καταγινηται εις την διδασκαλιαν,

eller en Tjeneste, da lader os tage Vare på Tjenesten; eller om nogen lærer, på Lærergerningen;

ειτε προτρεπει τις, εις την προτροπην ο μεταδιδων, ας μεταδιδη εν απλοτητι, ο προισταμενος ας προισταται μετ επιμελειας, ο ελεων ας ελεη εν ιλαροτητι.

eller om nogen formaner, på Formaningen; den, som uddeler, gøre det med Redelighed; den, som er Forstander, være det med Iver; den, som øver Barmhjertighed, gøre det med Glæde!

Η αγαπη ας ηναι ανυποκριτος. Αποστρεφεσθε το πονηρον, προσκολλασθε εις το αγαθον,

Kærligheden være uskrømtet; afskyer det onde, holder eder til det gode;

γινεσθε προς αλληλους φιλοστοργοι δια της φιλαδελφιας, προλαμβανοντες να τιματε αλληλους,

værer i eders Broderkærlighed hverandre inderligt hengivne; forekommer hverandre i at vise Ærbødighed!

εις την σπουδην αοκνοι, κατα το πνευμα ζεοντες, τον Κυριον δουλευοντες,

Værer ikke lunkne i eders Iver; værer brændende i Ånden; tjener Herren;

εις την ελπιδα χαιροντες, εις την θλιψιν υπομενοντες, εις την προσευχην προσκαρτερουντες,

værer glade i Håbet, udholdende i Trængselen, vedholdende i Bønnen!

εις τας χρειας των αγιων μεταδιδοντες, την φιλοξενιαν ακολουθουντες.

Tager Del i de helliges Fornødenheder; lægger Vind på Gæstfrihed!

Ευλογειτε τους καταδιωκοντας υμας, ευλογειτε και μη καταρασθε.

Velsigner dem, som forfølge eder, velsigner og forbander ikke!

Χαιρετε μετα χαιροντων και κλαιετε μετα κλαιοντων.

Glæder eder med de glade, og græder med de grædende!

Εχετε προς αλληλους το αυτο φρονημα. Μη υψηλοφρονειτε, αλλα συγκαταβαινετε εις τους ταπεινους. Μη φανταζεσθε εαυτους φρονιμους.

Værer enige indbyrdes; tragter ikke efter de høje Ting, men holder eder til det lave; vorder ikke kloge i eders egne Tanker!

Εις μηδενα μη ανταποδιδετε κακον αντι κακου προνοειτε τα καλα ενωπιον παντων ανθρωπων

Betaler ikke nogen ondt for ondt; lægger Vind på, hvad der er godt for alle Menneskers Åsyn!

ει δυνατον, οσον το αφ υμων ειρηνευετε μετα παντων ανθρωπων.

Dersom det er muligt - såvidt det står til eder - da holder Fred med alle Mennesker:

Μη εκδικητε εαυτους, αγαπητοι, αλλα δοτε τοπον τη οργη διοτι ειναι γεγραμμενον εις εμε ανηκει η εκδικησις, εγω θελω καμει ανταποδοσιν, λεγει Κυριος.

Hævner eder ikke selv, I elskede! men giver Vreden Rum; thi der er skrevet: "Mig hører Hævnen til, jeg vil betale, siger Herren."

Εαν λοιπον πεινα ο εχθρος σου, τρεφε αυτον, εαν διψα, ποτιζε αυτον διοτι πραττων τουτο θελεις σωρευσει ανθρακας πυρος επι την κεφαλην αυτου.

Nej, dersom din Fjende hungrer, giv ham Mad; dersom han tørster, giv ham Drikke; thi når du gør dette, vil du samle gloende Kul på hans Hoved.

Μη νικασαι υπο του κακου, αλλα νικα δια του αγαθου το κακον.

Lad dig ikke overvinde af det onde, men overvind det onde med det gode!