Proverbs 27

Μη καυχασαι εις την αυριον ημεραν διοτι δεν εξευρεις τι θελει γεννησει η ημερα.

Ros dig ikke af Dagen i Morgen, du ved jo ikke, hvad Dag kan bringe.

Ας σε επαινη αλλος και μη το στομα σου ξενος, και μη τα χειλη σου.

Lad en anden rose dig, ikke din Mund, en fremmed, ikke dine egne Læber.

Βαρυς ειναι ο λιθος και δυσβαστακτος η αμμος αλλ η οργη του αφρονος ειναι βαρυτερα των δυο.

Sten er tung, og Sand vejer til, men tung fremfor begge er Dårers Galde.

Ο θυμος ειναι σκληρος και η οργη οξεια αλλα τις δυναται να σταθη εμπροσθεν της ζηλοτυπιας;

Vrede er grum, og Harme skummer, men Skinsyge, hvo kan stå for den?

Ο φανερος ελεγχος ειναι καλητερος παρα κρυπτομενη αγαπη

Hellere åbenlys Revselse end Kærlighed, der skjules.

πληγαι φιλου ειναι πισται φιληματα δε εχθρων πολυαριθμα.

Vennehånds Hug er ærligt mente, Avindsmands Kys er mange.

Κεχορτασμενη ψυχη αποστρεφεται την κηρηθραν εις δε την πεινασμενην ψυχην παν πικρον φαινεται γλυκυ.

Den mætte vrager Honning, alt beskt er sødt for den sultne.

Ως το πτηνον το αποπλανωμενον απο της φωλεας αυτου, ουτως ειναι ο ανθρωπος ο αποπλανωμενος απο του τοπου αυτου.

Som Fugl, der må fly fra sin Rede, er Mand, der må fly fra sit Hjem:

Τα μυρα και τα θυμιαματα ευφραινουσι την καρδιαν, και η γλυκυτης του φιλου δια της εγκαρδιου συμβουλης.

Olie og Røgelse fryder Sindet, men Sjælen sønderslides af Kummer.

Τον φιλον σου και τον φιλον του πατρος σου μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης εν τη ημερα της συμφορας σου διοτι καλητερον ειναι γειτων πλησιον παρα αδελφος μακραν.

Slip ikke din Ven og din Faders Ven, gå ej til din Broders Hus på din Ulykkes Dag. Bedre er Nabo ved Hånden end Broder i det fjerne.

Υιε μου, γινου σοφος και ευφραινε την καρδιαν μου, δια να εχω τι να αποκρινωμαι προς τον ονειδιζοντα με.

Vær viis, min Søn, og glæd mit Hjerte, at jeg kan svare den, der smæder mig.

Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται οι αφρονες εξακολουθουσι και τιμωρουνται.

Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder,

Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον και λαβε ενεχυρον απ αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.

Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!

Ο εγειρομενος το πρωι και ευλογων μετα μεγαλης φωνης τον πλησιον αυτου θελει λογισθη ως καταρωμενος αυτον.

Den, som årle højlydt velsigner sin Næste, han får det regnet for Banden.

Ακαταπαυστον σταξιμον εν ημερα βροχερα, και φιλερις γυνη ειναι ομοια

Ustandseligt Tagdryp en Regnvejrsdag og trættekær Kvinde ligner hinanden;

ο κρυπτων αυτην κρυπτει τον ανεμον και το μυρον εν τη δεξια αυτου κρυπτομενον φωναζει.

den, som vil skjule hende, skjuler Vind, og hans højre griber i Olie.

Ο σιδηρος ακονιζει τον σιδηρον και ο ανθρωπος ακονιζει το προσωπον του φιλου αυτου.

Jern skærpes med Jern, det ene Menneske skærper det andet.

Ο φυλαττων την συκην θελει φαγει τον καρπον αυτης και ο φυλαττων τον κυριον αυτου θελει τιμηθη.

Røgter man et Figentræ, spiser man dets Frugt; den, der vogter sin Herre, æres.

Καθως εις το υδωρ ανταποκρινεται προσωπον εις προσωπον, ουτω καρδια ανθρωπου εις ανθρωπον.

Som i Vandspejlet Ansigt møder Ansigt, slår Menneskehjerte Menneske i Møde.

Ο αδης και η απωλεια δεν χορταινουσι και οι οφθαλμοι του ανθρωπου δεν χορταινουσιν.

Dødsrige og Afgrund kan ikke mættes, ej heller kan Menneskens Øjne mættes.

Ο αργυρος δοκιμαζεται δια του χωνευτηριου και ο χρυσος δια της καμινου ο δε ανθρωπος δια του στοματος των εγκωμιαζοντων αυτον.

Digel til Sølv og Ovn til Guld, efter sit Ry bedømmes en Mand.

Και αν κοπανισης δια κοπανου τον αφρονα εν ιγδιω μεταξυ σιτου κοπανιζομενου, η αφροσυνη αυτου δεν θελει χωρισθη απ αυτου.

Om du knuste en Dåre i Morter med Støder midt imellem Gryn, hans Dårskab veg dog ej fra ham.

Προσεχε να γνωριζης την καταστασιν των ποιμνιων σου, και επιμελου καλως τας αγελας σου

Mærk dig, hvorledes dit Småkvæg ser ud, hav Omhu for dine Hjorde;

Διοτι ο πλουτος δεν μενει διαπαντος ουδε το διαδημα απο γενεας εις γενεαν.

thi Velstand varer ej evigt, Rigdom ikke fra Slægt til Slægt;

Ο χορτος βλαστανει και η χλοη αναφαινεται, και τα χορτα των ορεων συναγονται.

er Sommergræsset svundet, Grønt spiret frem, og sankes Bjergenes Urter,

Τα αρνια ειναι δια τα ενδυματα σου, και οι τραγοι δια την πληρωμην του αγρου.

da har du Lam til at give dig Klæder og Bukke til at købe en Mark,

Και θελεις εχει αφθονον γαλα αιγων δια την τροφην σου, δια την τροφην του οικου σου και την ζωην των θεραπαινων σου.

Gedemælk til Mad for dig og dit Hus, til Livets Ophold for dine Piger.