Psalms 116

RAB’bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.

 Jag har HERREN kär, ty han hör  min röst och mina böner.

Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O’na sesleneceğim.

 Ja, han har böjt sitt öra till mig;  i hela mitt liv skall jag åkalla honom.

Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.

 Dödens band omvärvde mig,  och dödsrikets ångest grep mig;  jag kom i nöd och bedrövelse.

O zaman RAB’bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.

 Men jag åkallade HERRENS namn:  »Ack HERRE, rädda min själ.»

RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.

 HERREN är nådig och rättfärdig,  vår Gud är barmhärtig.

RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.

 HERREN bevarar de enfaldiga;  jag var i elände, och han frälste mig.

Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.

 Vänd nu åter till din ro, min själ,  ty HERREN har gjort väl mot dig.

Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.

 Ja, du har räddat min själ från döden,  mitt öga från tårar, min fot ifrån fall;

Yaşayanların diyarında, RAB’bin huzurunda yürüyeceğim.

 jag skall få vandra inför HERREN  i de levandes land.

[] İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.

 Jag tror, ty därför talar jag,  jag som var storligen plågad,

Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.

 jag som måste säga i min ångest:  »Alla människor äro lögnaktiga.»

Ne karşılık verebilirim RAB’be, Bana yaptığı onca iyilik için?

 Huru skall jag vedergälla HERREN  alla hans välgärningar mot mig?

Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB’bi adıyla çağıracağım.

 Jag vill taga frälsningens bägare  och åkalla HERRENS namn.

Bütün halkının önünde, RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim.

 Jag vill infria åt HERREN mina löften,  ja, i hela hans folks åsyn.

RAB’bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.

 Dyrt aktad i HERRENS ögon  är hans frommas död.

Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.

 Ack HERRE, jag är ju din tjänare,  jag är din tjänare, din tjänarinnas son;  du har lossat mina band.

Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.

 Dig vill jag offra lovets offer,  och HERRENS namn vill jag åkalla.

RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,

 Jag vill infria åt HERREN mina löften,  ja, i hela hans folks åsyn,

RAB’bin Tapınağı’nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB’be övgüler sunun!

 i gårdarna till HERRENS hus,  mitt i dig, Jerusalem.  Halleluja!