Proverbs 9

Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
“Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
“Alaycıyı paylayan aşağılanmayı hak eder, Kötü kişiyi azarlayan hakarete uğrar.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
Alaycıyı azarlama, yoksa senden nefret eder. Bilge kişiyi azarlarsan, seni sever.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Bilge kişiyi eğitirsen Daha bilge olur, Doğru kişiye öğretirsen bilgisini artırır.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
[] RAB korkusudur bilgeliğin temeli. Akıl Kutsal Olan’ı tanımaktır.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
Benim sayemde günlerin çoğalacak, Ömrüne yıllar katılacak.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
Bilgeysen, bilgeliğinin yararı sanadır, Alaycı olursan acısını yalnız sen çekersin.”
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
Akılsız kadın yaygaracı Ve saftır, hiçbir şey bilmez.
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
“Kim safsa buraya gelsin” der. Sağduyudan yoksun olanlara da,
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
“Çalıntı su tatlı, Gizlice yenen yemek lezzetlidir” der.
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
Ne var ki, evine girenler ölüme gittiklerini, Ona konuk olanlar Ölüler diyarının dibine indiklerini bilmezler.
Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.