Job 14

“İnsanı kadın doğurur, Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
אדם ילוד אשה קצר ימים ושבע רגז׃
Çiçek gibi açıp solar, Gölge gibi gelip geçer.
כציץ יצא וימל ויברח כצל ולא יעמוד׃
Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun, Yargılamak için önüne çağırıyorsun?
אף על זה פקחת עינך ואתי תביא במשפט עמך׃
Kim temizi kirliden çıkarabilir? Hiç kimse!
מי יתן טהור מטמא לא אחד׃
Madem insanın günleri belirlenmiş, Aylarının sayısı saptanmış, Sınır koymuşsun, öteye geçemez;
אם חרוצים ימיו מספר חדשיו אתך חקו עשית ולא יעבור׃
Gözünü ondan ayır da, Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.
שעה מעליו ויחדל עד ירצה כשכיר יומו׃
“Oysa bir ağaç için umut vardır, Kesilse, yeniden sürgün verir, Eksilmez filizleri.
כי יש לעץ תקוה אם יכרת ועוד יחליף וינקתו לא תחדל׃
Kökü yerde kocasa, Kütüğü toprakta ölse bile,
אם יזקין בארץ שרשו ובעפר ימות גזעו׃
Su kokusu alır almaz filizlenir, Bir fidan gibi dal budak salar.
מריח מים יפרח ועשה קציר כמו נטע׃
İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.
וגבר ימות ויחלש ויגוע אדם ואיו׃
Suyu akıp giden göl Ya da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,
אזלו מים מני ים ונהר יחרב ויבש׃
İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, Uyandırılmaz.
ואיש שכב ולא יקום עד בלתי שמים לא יקיצו ולא יערו משנתם׃
“Keşke beni ölüler diyarına gizlesen, Öfken geçinceye dek saklasan, Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.
מי יתן בשאול תצפנני תסתירני עד שוב אפך תשית לי חק ותזכרני׃
İnsan ölür de dirilir mi? Başka biri nöbetimi devralıncaya dek Savaş boyunca umutla beklerdim.
אם ימות גבר היחיה כל ימי צבאי איחל עד בוא חליפתי׃
Sen çağırırdın, ben yanıtlardım, Ellerinle yaptığın yaratığı özlerdin.
תקרא ואנכי אענך למעשה ידיך תכסף׃
O zaman adımlarımı sayar, Günahımın hesabını tutmazdın.
כי עתה צעדי תספור לא תשמור על חטאתי׃
İsyanımı torbaya koyup mühürler, Suçumu örterdin.
חתם בצרור פשעי ותטפל על עוני׃
“Ama dağın yıkılıp çöktüğü, Kayanın yerinden taşındığı,
ואולם הר נופל יבול וצור יעתק ממקמו׃
Suyun taşı aşındırdığı, Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi, İnsanın umudunu yok ediyorsun.
אבנים שחקו מים תשטף ספיחיה עפר ארץ ותקות אנוש האבדת׃
Onu hep yenersin, yok olup gider, Çehresini değiştirir, uzağa gönderirsin.
תתקפהו לנצח ויהלך משנה פניו ותשלחהו׃
Oğulları saygı görür, onun haberi olmaz, Aşağılanırlar, anlamaz.
יכבדו בניו ולא ידע ויצערו ולא יבין למו׃
Ancak kendi canının acısını duyar, Yalnız kendisi için yas tutar.”
אך בשרו עליו יכאב ונפשו עליו תאבל׃